øðrum. Hann búði við Landavegin, har hann eisini hevði bilverkstað, til hann í 1957 flutti verkstaðin heim í Lucas Debesargøtu. Hann hevði VW-tænastuna alla tíðina, meðan Farodane hevði umboðið. Hans Johannes [...] bilunum. Hans Jóhannes varð føddur í Havn 12. juli 1917. Sum ungur koyrdi hann bil hjá Júst Sivertsen og lærdi seinni til bilsmið hjá John og Poul Joensen. Eina tíð, fyrst í 40-árunum, koyrdi hann hýrukoyring [...] Audi bilarnar í fleiri ár. Eftir at Hans Johannes var givin við at hava bilverkstað, fekk hann í 1977 arbeiði hjá Beinar Vestergaard sum serkønur í Fólkavognum. Hans Johannes Clementsen andaðist 2. juni

møguligt annað seinastu tíðina. Tá hann sigur, at hann hevur hildið frí, so meinar hann tað eisini, tí hóast hann fyri stuttum er fluttur inn í nýggj hús, so hevur hann ikki flutt somikið sum ein einasta [...] er farin at hugsa um, hvørt hann skal skipa fyri atlantsrisanum enn eina ferð. Regin greiðir frá, at einasti møguleikin hann hevur, at skipa fyri slíkari kapping, er, um hann fær nóg mikið av stuðulskrónum [...] nevnir hann, at teir íðkarar, sum hann dystast ímóti, fáa runt roknað 10 ferðir so nógvar stuðulskrónur, og tískil er sera torført hjá Regini at fáa tað fíggjarliga at hanga saman. Eisini nevnir hann, at

Klaksvík, sum hann so mangan mintist aftur á. Í januar 1967 gjørdist hann politistur í Keypmannahavn. Seinni var hann eitt skifti á flogvøllinum í Kastrup, har hann m.a. eygleiddi tey, sum komu. Sá hann onkran [...] vinmaður fortaldi mær, at hann hevði tikið meira enn ríkiligt við flogfarinum. Var so illa heitin av hesum, at hann lat tað vera sjónligt á vogninum. Eingin steðgaði honum, men tá ið hann kom til teirra, sum [...] víni. Pauli var vertskapsmaður um nakar. Hann segði frá skemtisøgum, sang og kvað. Serstakliga dámdi honum sjómansvísurnar hjá Hans Andrias Djurhuus. Men hann treiv eisini í sangir hjá Poul F. og Janus

Karlsskála í Íslandi. Jóannes fór til Noregs í 1882, har hann fekk landbúnaðarútbúgving. Hann hevði stórar ætlanir um landbúnað í Føroyum. Í 1884 kom hann heimaftur og hitti á vegnum ein komandi føroyskan t [...] 1928-1936. 1901-1906 umboðaði hann Suðuroyar valdømi, og Suðurstreymoyar valdømi 1906-1946. Tjóðskaparkensla Jóannesar fánar ikki, tá hann verður fólkatingslimur. Tvørtímótir. Hann nýtir høvið í fyrstu talu [...] fólkatingsvalið í 1903 møtir Jóannes harðari mótstøðu. Hann hevði stutt fyri valið givið út bókina 'Færøsk Politik', har hann lýsir føroyskan politikk. Hann setur spurnartekin við dosnku grundlógina og metir

hvussu fegin hann var um lívið, og hvussu takksamur hann var fyri, at hann var spardur og aftur fekk møguleika at vera saman við sínum næstu. Í práti við starvsfólkini, sum vóru um hann, høvdu tey á orði [...] í sjeyti árunum tók hann skiparaprógv. Janus sigldi í nøkur ár sum stýrimaður við eitt nú Mýlingi og Borgini. Seinni fór hann aftur á bedingina, og seinastu arbeiðsárini var hann einasti lærdi skipstimbrarin [...] Janusar, var stjóri, setir hann stóran prís uppá. Songrøddin er góð, og Janus var í nógv ár stórur stuðul millum tenorarnar í sangkórinum, og viðhvørt sang hann solo í Betesda, har hann kennir seg eiga sítt

Tað mátti hann sjálvur koma norður og gera. Men hann kom ikki. Tummas var likamliga væl fyri og tiltikin til styrki. Hann var nakað á sjónum, men arbeiddi mest í kolinum í Hvalba, áðrenn ið hann fór niður [...] tað skuldi vera. Rættvísur vildi hann vera, og eyðkenni fyri Tummas var, at hann vildi ongan særa og var ikki bangin fyri at biðja um orsaka seg. Hann visti frá Honum, hann trúði á, at fyrigevingin ber vón [...] ndur, Niels, Jákup og Jørgin), tá ið Sigmundur sló út. Hann var góður svimjari, og sóu teir hann svimja og fáa tak í eitt fiskakar, sum dróg hann til botns. Tá ið Niels sló út av “Godthåb”, var hálvbeiggin

tann unga kvinnan. Tá ið hon tosaði við hann, hevði hann biðið um fyrigeving. Hon svaraði ikki, hugdi bara uppá hann, og endin var, at hann fór. - Tað var hann, sum bakkaði, og tað gjørdi mær væl, segði [...] saman til føðingardagar og annað. Í fyrsta umfari noktaði hann, men so játtaði hann at halda seg burtur. Tað gjørdi hann eina tíð, men so møtti hann aftur, og maður konuna fór aftur eftir honum. Nú gekk frægari [...] til, hvat hon hevði upplivað, misbrúkt í 10 ár. Hann ypti øksl, men tveir tímar eftir tók hon spurningin uppaftur. Tá ringdi hann til mannin og bað hann halda seg burtur frá familjuni, sum var familjukær

einum góðum mánaði síðani fortaldi hann í útvarpssendingini “Við Tórði á túri”, at hann framvegis róði út. Og ikki bara onkran hissini túr. Nei, hann greiddi frá, at hann hevði avreitt fyri 272.000 kr. í [...] Einu ferðina eg hitti Agnar, gekk hann við bláum eyga. Eg spurdi sjálvandi, hvat var áfatt. Jú, greiddi hann mær frá, hann var komin í rasshaft við ein hemara. Ein dagin hann hevði verið til útróðrar, og sum [...] Sambandsflokkinum. Tað, sum eyðkendi Agnar Nielsen í hansara politiska virki, var, at hann var ordiligur og reiðiligur í øllum hann fekst við, og ongantíð var ivi um hansara trúfesti.Nú tíðindini frættust um, at

ð (kommununa) sigur hann einastaðni, at hann longu frá 1912 hevði arbeitt við elektrisiteti. Hann tók ta kommunalu installatørroyndina í Aarhus í 1922, og frá hesum ári hevði hann handil (-virksemi) við [...] henda handil hevði hann í kjallaranum í teimum stóru sethúsunum undir Toftadunga so leingi sum hann var elektrikari. Undir krígnum bygdi hann handilshúsini niðri við vegin, og har fór hann at handla við ymsum [...] sum kommunalur elektrikari í Vági, og hann fekk hetta loyvi fyri 5 ár. Seinni varð loyvið longt. Í teimum stóru kommunuhúsunum í Lágabø, sum tá vóru nýggj, hevði hann verkstað og goymslurúm í kjallarahæddini

Højgaard. Hann var eitt sovorðið lítið gudsorð, sum hevði hug at rætta tær eina hond í einum og øllum. Hann kendi húsið, tað handfasta húsið við loftum og skotum, arbeiðskøki og ventilatión, og hann kendi [...] kendi lagnuna hjá húsinum og ætlanina við tí. Hann var góður við húsið og var verandi góður við tað. Tað var ikki hálvtalað orð, so var hann har. Tað hendi, at hann var umlopin, tí hansara beinasemi var størri [...] legði ikki altíð fingrarnar ímillum, men hann var eisini við tí góða orðinum, vinsælur, blíðmæltur og hugfarsligur. Hann hálsfevndi og kysti á kinn ella vørr; hann var so kerligur, vildu toftamenn helst