fjósum, hoyggjhúsum, kjøthjallum, dunnu- og høsnarhúsum og køstum. Og so øll hin, sum eisini høvdu seyð og annan fena. Ein sannur meldur av lívi. Tá vóru ikki garðar húsanna millum, men fleiri áarløkir
seks ella átta tjógv í part av lombum, sum viga eini 30 pund, siga fyrireikararnir. Øll, sum eiga seyð, kunnu vera við í kappingini, hetta er sosatt ikki bara fyri limir í Bóndafelagnum og Óðalsfelagnum
Reinert. Andreas greiðir frá, at teir í Norðradali vóru frammanfyri sína tíð við millum annað at vaska seyðin fyri lýs. At koma úr stórstaðnum Vestmanna til Norðradals man hava verið vorðin sum broyting.
sinni, at henda kvøldseta verður hildin, og hava fólk tikið væl undir við hesum tiltaki. Kvøldseta um seyð og seyðahald Mentanarhúsið í Fuglafirði Fríggjakvøldið 25/10 kl. 19.00
vinnu. Tí bleiv hon biðin. Og Høvdavirkið og Koks vóru vald eftir sama leisti. Tað snúi seg um fisk og seyð og mat uppá ein nýggjan, men FØROYSKAN máta. Summi vóru eisini so ræðuliga ónøgd við, at vit ikki [...] aðrastaðni í heiminum. Eg elski fjøru og fjøll, fisk og føroyskan dans, og eg skal bæði hava bát og seyð, men eg elski eisini sjónleik og tónleik og kanska eisini ein einkultan kaffilatté í kontórshavn í
Borgarstjórin sigur, at á skránni er alt møguligt, sum hevur við heystið at gera. Har verða fyrilestrar um seyð og harur, kappingar um sperðlar og annað, seyðasýning, spøl, kjøtsmakkingar, dansur og annað. Bor
koma tit at síggja hummaraveiðu, farið verður eftir havhesti og eisini vísa vit, hvussu tit fletta seyð, sigur Margreth Jónasdóttir og leggur afturat, at tað bara verður hugt eftir siðvenjum í sambandi
Búnaðarstovuni vóru bara eigararnir til staðar. Av tí at ridluskriði er staðfestir, er bannað at flyta seyð úr Streymoy. So hevði nakar seyður, verði førdur til Kollafjarðar til sýningina, slapp ikki av aftur
november og sunnudagin hin 1. desember frá klokkan 15-20. Í fjósinum verður høvið at síggja neyt, seyð og shetlandpony. Ymiskt heimagjørt jólaprýði kann keypast, og høvið verður eisini til ein heitan
krovið – bein, vomb, rukkulakki, fyltur suðuroyar-sperðil og hvítanýru vakurt løgd til rættis kring seyðarhøvdið, sum syrgið lá og stardi út undan, har bløðran annars átti at sita. Í hvussu var og ikki
