týdning at vera har sum tey ungu eru, og bjóða teimum eitt umhvørvi har tey kunnu hugna sær uttan rúsdrekka, hettar fyri at vísa á at tað ber til at hava tað stuttligt uttan rús. Hon heldur tað verða gott

týdning at vera har, sum tey ungu eru, og bjóða teimum eitt umhvørvi, har tey kunnu hugna sær uttan rúsdrekka, hetta, fyri at vísa á, at tað ber til at hava tað stuttligt uttan rús. Hon heldur tað verða gott

kunnu trívast og mennast. Børn og ung, sum vaksa upp í heimum við trupulleikum t.d. orsakað av rúsdrekka/evnismisnýtslu, sálarligum- ella likamligum harðskapi, kynsligum ágangi, skulu fáa neyðuga hjálp

at hetta er eitt øki, sum fyllir nógv í huganum á foreldrunum, meiri enn til dømis spurningar um rúsdrekka. - Vit hava gjørt faldarar og hava javnan foreldrafundir, har vit royna at vegleiða foreldrum, um

Evnið var nakað soleiðis: »Nær skulu foreldur geva børnunum rúsdrekka. Tá ið tey eru 13, 14, 15 ella 16 ár, ella als ikki geva teimum rúsdrekka«? Tað sum chokeraði meg sum fráhaldsmann, og fleiri sum eg [...] avhaldandi, og sum tí ikki vildi geva børnunum rúsdrekka, og kundi grundgivið fyri tí. Fleiri ferðir var havt á orði, at tey ungu skulu læra at umgangast rúsdrekka á ein »natúrligan« hátt. Eg má tí spyrja: [...] spyrja: »Hvat er eitt natúrligt forhold til rúsdrekka«? Niðurstøðan í sendingini var, - »at eitt natúrligt forhold til rúsdrekka er, at ein nýtir tað til ávísar tíðir«. Hetta skein so týðuliga ígjøgnum alla

- Men tað er rættiliga skjótt, at tað gongur skeiva vegin aftur, sigur Pál Weihe. Kanna tínar rúsdrekka vanar við at TRÝSTA HER

Seinastu dagarnar hava tvey harðskapsmál verið í miðøkinum, har tað snúði seg um parløg, og har rúsdrekka í báðum førum var uppi í. Í báðum førum var talan eisini um løstir, og báðir partar vórðu kannaðir

at eitt gott og javnvigað lív snýr seg um skilagóða kenslustýring. - Tá ein persónur misbrúkar rúsdrekka ella onnur rúsandi evni, og er vorðin bundin at hesum, er sannlíkt, at viðkomandi dugir illa at

verður eingin afturúr sigldur í mun til, hvussu støðan var frammanundan. Men hvør varnast, um rúsdrekka, sigarettir ella oljuprísir hækka ? Tí: drekkast má-roykjast má og koyrast má! Gott er at hava

haldi ikki. Tó, fortelji eg einum heilsugranskara um alhokolnýtsluna, hevði eg ivaleyst blivið ein rúsdrekka-statistikkur og skoyttur uppí “tað vaksandi talið” av ovnýtarum, ið gerst ein alt størri samfel [...] dømis, eru sosialstýrandi myndugleikar so beinasamir at upplýsa okkum, at “hóast miðalnýtslan av rúsdrekka minkar, er tó støðugt neyðugt at halda eitt vakið eyga við nýtsluni”. Men, annars takk, tit. Eg [...] gevur meining, tóað átakið bleiv heldur militant. Men nú hendir tað so aftur, bara hesuferð við rúsdrekka. “Passiv drekking” ljóðar heilt láturvert inntil tú lesur tilmælini hjá Alkoholpolitisk Landsråd