veruliga ein dagur fyri Honum (2. Pæt. 3:8), so er Hann jú tíðarbundin, eins og vit eru tað, bert á ein annan hátt. Skal nakað skil vera í, so mugu vit ganga út frá at hetta, at túsund ár eru eins og ein dagur [...] at hann helt mínar spurningar vera leiðandi. Tað eru teir eisini á ein hátt. At ein spyr ein retoriskan spurning merkir, at ein veit hvat svarið verður. Tá eg spyrji um Gud veruliga drap børnini í Egyptalandi [...] og er tað, ið stendur í bíbliuni, ikki gott, so eiga vit at vraka tað. Ein eigur ongantíð at góðtaka nakað uttan at skilja tað. Ger ein tað, so verður ein lumpaður av tílíkum sum Hitler. Skilir ein ikki

granskari í krabbameini, at tað er bíðitíðin eftir stráluviðgerð sum er stóri trupulleikin. Fólk eiga ikki at bíða longri enn tvær vikur eftir stráluviðgerð, men í dag er veruleikin tann, at fólk vanliga [...] ssjúklingum nóg góða tænastu, og tí er deyðstíttleikin av krabbameini so stórur í Danmark. Skjótari hjálp til krabbameinssjúklingar Síðst í farna mánaði handaði ein serfrøðinganevnd undir danska heils [...] hvør sær betur út, og ikki gera íløgur í nýggjar. Grundgevingin fyri ikki at gera fleiri deplar er, at tað er stórur tørvur á kønum starvsfólki, sum dugir at handfara maskinurnar. Nevndin mælir eisini til

so ivist eg ikki í, at tú manst hava lagt nógv gott í hana. Tað var bara ein John Smith og vil altíð bara vera ein John Smith. Ein tjóð fostrar bert fá slík menniskju - við so mongum eginleikum. Flogvit [...] Nú eg siti og skrivi hesi fátæku orð til tín og um teg John, renna mær til hugs mong góð minni. Júst tí, at tú var ein so stór persónligheit og so evnaríkur, standa hesi minni so klár. Minnist títt spyrjandi [...] undarligt. Hóast stórur aldursmunur var millum okkum báðar, so kendi eg teg John sum ein einastandandi vin, ja næstan sum ein bróður. Tær mongu løturnar, sum tó vórðu alt ov fáar, vit vóru saman, hava fest

seg, so missir ein samband við fólk, um ein bert situr í bilinum. Sum urtagarður - Hvussu framtíðin lagar seg er ilt at meta um, tí tað er dult fyri okkum øllum, heldur Hilmar, men tað er ein takksamur maður [...] byrjanartrupulleikum, sum kunnu vera, tí hóast ein hevur útbúgving, so er ein ikki fullbúgvin, tí tað praktiska lívið í skúlanum er nakað annað. Tá skal ein læra at loysa trupulleikarnar, ið kunnu taka seg [...] børnunum, ein eigur eisini at lurta eftir teimum og hvat tey halda, og so vítt gjørligt eigur ein at laga seg eftir teimum, uttan at tey fyri tað taka ræðið. Ein eigur at lata tey merkja, at ein virðir tey

ikki lagdar saman við fótbóltsvøllunum verður sagt. Munurin er bert tann at aðrastaðni eru tað feløgini sjálv sum eiga vallirnar, í Gundadali er tað tað almenna sum byggir. Hoyrast rópini so stutt, man lítil [...] megna so nógv. Hugsið tykkum til hvat tað kundi verið, um hesi og óivað fleiri onnur høvdu havt javnbjóðis umstøður sum hini, tey kappaðust ímóti. Svimjararnir fáa góð úrslit, tí tey hava maksimalar umstøður [...] seg væl. Her í høvuðstaðnum eru nú tríggir dýrir graslíkisvøllir og nú er so eisini tann fíni grasvøllurin komin undir land. Tað er kanska eitt sindur mótsigandi, tá hugsað verður um, at tilsaman ber ikki

les tann seinna partin av navninum sum í orðatakinum: Bráð er barnalund. Ein annar prestur eitur Lindemann, og navnið er ein góð lýsing av, hvat ið høvundurin heldur um fólkakirkjuna. Afturfyri eitur tann [...] fortabte Spillemænd? er ? hóast hon í roynd og veru er tragisk - ein skemtilig skaldsøga, men á ein heilt øðrvísi hátt enn ?Den sorte Gryde?, hvørs satira var døpur og næstan mannvánd. Her er tað ofta tann [...] skrivingarlagið um tað hjá Hans Scherfig, sum var ein meistari í at lata fólk lata seg sjálvi úr. Tann svikafulli samhugin er ein mátin, ein annar er eitt øsandi spei, sum kemur fram í endurgávuni av

vælkomnum, er ein blíður hundur. Men bóndin er skjótur og ynskir vælkomin. Eitt handatak, ein stutt samrøða, og so er at hyggja seg um á oynni. Hesi lítlu oynni, sum kortini í søgu okkara er rættiliga stór [...] og sveittin lekur av enninum. Hitin er øgiligur hendan frágera góðveðursdagin her í Dímun. Og uppgongdin er góð at ganga. Wirur er lagdur allan vegin, og har ringast hevur verið, eru stigar. Frálíkt. Eggin [...] Dímun er væl laðaður og vardur móti kríaturum. Leiðini eru grasgrógvin, men síggjast væl. Ein einsamallur steinur stendur á garðinum, og er hann reistur bóndanum, Ole Jacob Jensen, sum fekk ein stein í

teimum hvat tað er, sum krevst av teimum, um tey ætlað sær at gerast góðir fótbóltsleikarar, sigur Sivic. Tann tekniski parturin er so eitt, men Tomislav skundar sær at leggja afturat, at tað er ikki tað [...] Tað, sum hevur minst líka stóran týdning er, at vit greiða børnunum frá hvat tey ikki eiga at gera, um tey hava dreymir um at gerast fótbóltsleikarar ... Hvat er tað tú hugsar um í hesum føri? ? Royking [...] Alt byrjast frá grundini So kundi ein sjálvandi spurt B36 venjaran hví hann er so nágreiniligur. Tað er jú talan um smádreingir, sum bert eru í 10-12 árs aldrinum. Er tað ikki alt ov tíðliga at byrja við

mesta og besta burturúr okkara umstøðum. Tað er hetta, sum fullveldið í veruleikanum snýr seg um. Tað er ikki ein hamur vit fara í, og so er tað liðugt. Tað er ein gongd, har vit mugu seta okkum høg mál í [...] skaldinum Jóanes Nielsen. Hann er ein av okkara hvassastu samfelagsrevsarum, men tað er grundað á kærleika og vón til land og fólk. Hann endar eina yrking soleiðis: Her er mítt heim, mín heimur og virki [...] tær ella ikki. Ein týskur rithøvundir segði einaferð um allar tær tøkniligu broytingarnar, sum eru farnar fram í hesi øldini: ?Vit hava enn einaferð hækkað støðið hjá okkum. Tað er bert ein lítil trupulleiki

upplýsing vil goymslan veita okkum, og tess meira á tess breiðari grund hon er bygd. Ein góð og prýðilig goymsla kann blíva ein góð ogn. Skulu vit læra Føroyingar at elska land okkara, so mugu vit gera landið [...] sindur til nyttu, men mest til spæl. Eitt gott dømi er beint her norðanfyri. Her var ein magnet, sum ið hvussu er dró okkum smádreingir til sín, eins væl og tilkomnar menn. Her smíðaðu teir bátar. Og mangir [...] hvørjum fólki vit vóru av. Ein dagin minnist eg, at nakrir av okkum nýkomnu bygdardreingjunum vóru komnir saman niðri í Vágsbotni. Har stóðu eisini nógvir gamlir havnarmenn. Ein teirra var Rubek, eitt væl