myndugleikin at flyta seg um fjørðin inn í Runavíkina við hesum týdningarmikla fasiliteti. Við hesum orðum fari eg fyri Runavíkar kommunu at bjóða Mentamálaráðnum og landsstýrismanninum Høgna Hoydal til samráðing
sjúkrahúsverkið, tá ið leiðslan fyri hetta arbeiðið loyvir og enntá brúkar órættar upplýsingar. Eg fari tí at enda hesa grein við at senda eina inniliga áheitan á Sirið Stenberg, landsstýriskvinnu – ið
skulu vera varin við muslimum, flóttafólkum og øðrum innflytarum, ið ikki hava somu mentan sum vit. Eg fari valla skeivur, tá ið eg sigi, at ein stórur partur av føroyingum eru samdir við mær, tí vit hava einki
ag? Felagið hjá peningastovnunum? Fakfeløgini í Føroyum? Vinnuhúsið? Kvirrari enn kvirr, tíverri. Fari staðiliga at heita á øll, sum umboða vinnuna í Føroyum – arbeiðsgevarar sum fakfeløg – um at bróta
løg. Her eru øll vælkomin, og nólsoyingar leggja dent á, at gestirnir kenna seg væl. Við hesum orðum fari eg vegna nólsoyingar og Havnar kommunu at bjóða tykkum vælkomnum higar við tykkara snotiliga flota
tá tað lág á okkara borði. Tað er alneyðugt at hetta verður kannað, so vit kunnu staðfesta hvat er fari fram, sigur Høgni Hoydal. Hann heldur, at granskingin av Eik Grunnurin eigur at verða gjørd liðug
Somuleiðis royni eg ikki at útseta meg fyri nøkrum, ið kann leiða tankarnar tann skeiva vegin, og eitt nú fari eg ikki í brúsu í umklæðingarrúminum hjá monnum, tá eg havi verið og vant, sigur Kartin Høgnesen.
málum. Christian R. Mouritsen og Símun Samuelsen, sum ikki hevur spælt síðani 18. august í 20. umfari í Klaksvík, hava skorað níggju ferð í part. Allir hinir hava gjørt sítt til, at tað í landskappingini
so víðari, veit eg longu nú, at hetta fer neyvan at varða leingi, til eg troyttist og gevist. Men fari eg ein tíma um vikuna til fimleik og gangi nakrar túrar, tá ið veðrið er hampuligt og geri mínar dagligu
Fyrst fari eg at takk tykkum fyri at skipa fyri hesum tiltakinum. Tað er áhaldandi neyðugt at varpa ljós á hetta, fyri okkara samfelag, so sára mál. Einans soleiðis kunnu vit, bæði sum offur, familjur