Men arvurin eftir Jóannes Eidesgaard er tungur at lyfta. Hóast stóri maðurin av Tvøroyri valla tyktist knógva byrðuna, so kann ein nýggjur maður gera tað – um hann saðlar um í flokki
Men nú er vent í holuni. Meðan vakrar ætlanir vóru um privatiseringar, so tykist núverandi vinnumálaráðharri als ongar ætlanir hava – uttan at tileinkisgera ta íløgu, sum privatu e
Vit kunnu skjótt verða samd um, at tað ikki er serliga smart, at ein løgtingsmaður sendir slíkar insinuerandi mailar til umhvørvisaktivistar. Men. Og her er eitt stórt MEN. Hví kunnu vit ikki skjó
Í síðstu viku fingu vit so tey gleðiboð, at BankNordik lækkaði rentuna á sethúsalánum frá 5,8 til 4,75 prosent. Tað er sjálvandi at gleðast um, men hetta er sum at vinna í lottarínum,
Og rætt hevur hann. Reiðarafelagið er eitt gott dømi um tað, at menn sum eru eina frægast fyri, fella fyri freistingini at bróta samanhaldið, sum eigur at vera – bæði millum reiðarar og m
Fyri so vítt er hetta sama modell, sum vit hava hoyrt áður. Jóannes Eidesgaard var eisini skjótur úti við sínari hugsan – at hesin leisturin »fekk málið um Skálafjarðartunnilin aftur á beint«
Men soleiðis sum vit hátta okkum – bæði yvir fyri egnum læknaligum myndugleikum, móti útlendingum, sum ikki duga at skilja hesa mentan okkara – og ikki minst móti okkara egnu vísindafól
Tað kann tykjast naivt, at ein minnilutastjórn skal kunna fáa stórmál ígjøgnum, sum ikki ber til við eini breiðari samgongu: Nevnd hava verið fiskivinnureformur, kommunureformur
Og andstøðan veit heldur ikki, hvat hon skal gera. Í fjør høvdu vit somu kreppu við Fólkaflokkinum, sum ikki vildi taka undir við fíggjarkarminum, sum landsstýrið legði fyri tingið. Ta ferð
Men tað gjørdu teir ikki. Hinvegin er Høgni Hoydal firtin inn á Lene Espersen, tí hon ikki spurdi okkum og grønlendingar áðrenn. Tí hon røkir okkara trygdarpolitikk. Og rætt hevur Hø
