hev­ur verið ein av okkara fremstu monn­unum á sjónum, og hevur eisini verið eitt framúr umboð fyri okk­ara land. Hetta sæst ikki minst av, hvussu hansara reiðarar hava virðismett og kappast um hann. Ein

fortreyt fyri, at vit øll til fulnar skulu kunna gagnnýta teir upp­livingarmøguleikar, sum okk­­ara land hevur at bjóða okk­um, sum búgva her eins og ferðandi uttanífrá. Dugi illa at hugsa mær, at politisk undirtøka

ella um al­manna­hjálp. Vit biðja bara um frið. Um frið at reka okk­ara vin­n­u­liga virks­emi utt­an pol­it­iska upp­í­bland­ing. Vit seta okk­ara vón til, at Bjørn­in í Menta­mál­a­ráð­num vaknar og fær

sera týdn­ing­a­r­mikil fyri okkum, og vit eru takksom fyri tað á­lit, Atlantis Rejser hevur víst okk­um sum flogfelag. Samstarvið við donsku ferðaskrivstovuna um flúgving suðureftir styðj­ar væl upp undir

Hetta eitur í føroyskum »at marka«. Onk­ur­svegna kenn­­ist tað tó føroyingum ov lætt­vunnið at nýta okk­ara egna orð »marka« í hesi merk­ing. Av einihvørji or­søk stendur danska orðið sterk­­ari í huganum

sam­kynd skulu kunna vígast í kirkj­um og samkomum, men at geva teimum somu rætt­indi, sum grannalond okk­ara langt síðani hava sett í gildi. Nú kenna vit hetta slagið av málum, sum fáa so nógva um­røðu í [...] um makrel og um markn­að­ar­atgongd, so nú er tíð upp á at fáa eitt etiskt rum­b­uls­mál framaftur. Okk­um nýtist ikki at fara so langt aftur at finna líknandi mál. Nakrar roynd­ir vórðu gjørdar fyri at [...] stungið for­mannin í ryggin eftir frá­boð­an­ina um at leggja Fólk­a­flokk­in á ís. Um vit ímynda okk­um, at meirilutin í Javn­að­ar­flok­k­i­num verður so – sam­bært Gerhard Lognberg – »ókristiligur«

nakrar upplagdar møgu­leikar. Tá teir síðan økja um leiðsluna, tá verður mót­brekkan ov strævin hjá okk­um, heldur hann. Seinna umfarið var trett­an minuttir gamalt, tá heimaliðið økti um leiðsl­una. Arnbjørn [...] Pauli Samuelsen heldur, at teir høvdu fult tamarhald á støðuni eftir hetta. – Tá glapp loksins hjá okk­um. Teir vóru vandamiklir við sínum skjótálopum, men vit stevndu av álvara eftir sigr­inum, tá Arnbjørn

vaska vit okkum um hend­ur­nar. – Vit vaska klæði, vit vaska bil, vit vaska fisk, – men vit vaska okk­um, og skal tað sigast neyvari, vaska vit okkum um eyguni, um hendurnar, um føt­ur­nar o.s.fr. Soleiðis

skínandi sól í hjørtunum á okkum í Peda­gogfelagnum. Við stórari virðing minn­ast vit Katrina Petersen, okk­ara fyrstu forkvinnu. ---- Vegna Føroya Pedagogfelag Maud Wang Hansen, forkvinna

haga, tað fjálga heimið har vit búðleikaðust, so fjálgt og gott, har guðs­trúgv­in var ein partur av okk­ara uppaling, pápi var ein trú­fastur kirkjugangari, og hetta kom eisini at seta sín dám á sunnudagslívið