skilst hevur leiðarin í skúlanum dagliga vitjað umsitingina hjá Tórshavnar Býráði fyri at kæra sína neyð, men lítið hjálpir. - Ein arbeiðsmaður var her í gjár. Hann lovaði, at okkurt skuldi henda beinanvegin [...] annars ikki meir enn ein mánaður síðani, at eitt annað foreldur vendi sær til Sosialin og kærdi sína neyð um frítíðarskúlan. Tað málið snúði seg um sjálva handfaringina av dagstovnaflytingini. Frítíðarskúlin

Christian Dalsgaard kærir sína neyð. Við tógvið stríð hevur hann fingið foreldramyndugleikan yvir trý ára gomlu dóttur síni, Claire, sum hann eigur saman við einari amerikanskari kvinnu, ið doyði fyri

mannaði seg upp og valdi at síggja vandan beint í eyguni. Men hvat? Deyðin var vísur, so í ítarstu neyð síni rópti hann enn einaferð: »Gud, um tú ert til, kanst tú so ikki gera bjørnina kristna«. Undrandi

hjálpson og fekk fatur á einum manni, sum hevði lykil, og teir fingu so bjarga manninum úr tí sváru neyð, hann var komin í. Batúr horvin Seinnapartin leygardagin var boðað frá, at ein skjóttgangandi bátur

Landssjúkrahúsið - Eg var í størstu neyð, men eg fekk onga hjálp frá Landssjúkrahúsinum. Karl Poulsen í Havn er ógvuliga vónbrotin av teirri viðferð, hann fekk á Landssjúkrahúsinum, tá ið hann hevði brúk [...] r, sum segði: Eitt skulu vit siga tær, at her sleppur tú ikki at vera leingi! - Eg varð í dýrastu neyð, tí eg orkaði ikki at hjálpa konuni heima og bønaði eg ein lækna um ikki at senda hana heim. Læknin [...] til grannan um kvøldið og eg ansaði eftir tá ið hon kom og so fór eg inn til grannan at kæra mína neyð fyri henni. - Hon var ómetaliga fitt og hjálpti okkum, so at konan slapp í song. Karl Poulsen sigur

barni, og tá vigast skal á vektskálini, hvar man verður búsitandi, so velur man sjálvandi oftast av neyð at verða verandi í Danmark. Tey støku við børnum, sum stríðast fyri at vera verandi í Føroyum verða

fyrst upp, hóast tørvurin liggur aðrastaðni. Tú eigur ikki at prædika fyri fólkum, sum svølta og líða neyð, segði Ole Wich. Ole kom eisini inn á, at øll menniskju eru fjølbroytt og eiga at hava rættin til

teimum at kunna verða til hjálp hjá neyðstøddum fólkum kring allan heimin annaðhvørt tey so eru stødd í neyð av tsunami, jarðskjálvta, kríggi, landminum ella á annan hátt. Vónað verður nú, at føroyingar eisini

„míni kæru børn, teir jú ræða tey, teir hoyra til farna tíð. Teir tala um pínu, um svávul og eld og neyð, ið ei enda fær, um pínustað, sum nú á okkara tíð ei nakar kann hugsa sær. Eg senda skal nakrar av

dýr. Hetta gjørdist ein ungur maður so argur um, at hann fór beint á løgreglustøðina at kæra sína neyð og vildi hava løgregluna at koyra hann norð, tá busssjaførurin ikki møtti upp sum avtalað. Løgreglan