nakrar útgerðarmenn, sum onkuntíð plaga at hjálpa í felag. Tað vóru Varðin í Gøtu, JFK Trol og Christian í Grótinum í Klaksvík, Framherji í Fuglafirði, Tavan í Leirvík og Faroe Marine í Oyndarfirði, sum

Johan Troest Davidsen, Pál Mohr Joensen – Fróði Benjaminsen, Heini Vatnsdal – René S. Joensen, Christian R. Mouritsen, Kristin R. Mouritsen – Andrew av Fløtum

Gunda­dali vísti Arnbjørn, at mál­tevinum bilar einki. Hjá KÍ er verri statt. Í fjør skoraðu Álvur F. Christian­sen og Páll A. Klett­skarð flestu málini. Higartil hava teir ikki verið darvaðir og tískil ikki

nítjanhundrað hövdu eitt nú háskúlamenninir Símun av Skarði og Rasmus Rasmussen (og seinni eisini Christian Matras o.o) arbeitt miðvíst fyri at búgva føroyskt mál út til at bera nútíðarligan mentaskap. Í

14 ára gamal. Men vanlukkurnar vóru ikki av hjá Lottu. Hon átti nú tveir synir eftir, Johan og Christian. Teir fóru árið eftir, á heysti 1931, til skips við “Doru”, eini slupp úr Vestmanna. Men her hendi

bátar komu eisini at keypa sild til agn. Saltaða sildin varð seld til Karl á Lag í Havn. Abbi mín, Christian, og Karl, sum var ein kendur reiðari og handilsmaður í Havn, vóru vinmenn. Sildin, vit ótu sjálvi

ræðslu. Pápi reisti seg aftur á knøini, men so var hann burtur. Hann doyði í stundini. Sýslumaðurin Christian Djurhuus, seinni løgmaður, sum eisini var við á ferðini, stóð so nær, at hann kendi suðið av steininum

Steinbjørn B Jacobsen, motorpassarin, sum eisini var úr Sandvík, styðjaði Niels í hesum. Sýslumaðurin, Christian Djur­huus, frætti um flaggið, og boð fóru straks til reiðaran Gudmund Mortensen um at taka flaggið

Eiði. Hann var fleiri ár í russiskum fangalegum. Aftaná verður ein røð við søguna hjá ættini hjá Christian Djurhuus, fyrrverandi løgmanni. Vit hava eisini hitt son hansara Ejler.

óhugnaligu ferðini hjá Peturi í fangalegum í Russlandi. Aftaná verður ein røð við frásøgnum hjá Christian Djurhuus, løg­manni, og soni hansara Ejler