kundi hvørt húski hava kúgv ella seyð gangandi, og í aðrar mátar fingu fólk seyð bíliga úr haganum, tá ið skurðfjøllini vórðu gingin. Hevði tú stórt hús, fekst tú ein seyð bíliga – og var talan um tvey eldri [...] eldri fólk í húsi, fingu tey kanska ein hálvan seyð bíliga. Hon sigur, at henni kunnugt, var tað avlopið av rakstrinum av Høvdahaga, sum gjørdist fyrsta íkastið til fiskavirkið í bygdini, og seinni komu

røkja urtagarðin, passa høsnini, hjálpa at fáa matin til sættis, kryvja fisk, hagreiða grind, fletta seyð og neyt, og til jóla - royta gæs. Og so vóru eisini heilt serligar uppgávur. Einaferð skuldi Magnussen

flyta heim aftur, tí Havnin, sum eg vaks upp í, var ein stór bygd. Vit búðu uppi undir Varða, høvdu seyð, og enntá ein hest. Har vóru nógvir grønir blettir. Tað er nú burturi, nógv er broytt, og eg haldi

fimtapláss frá Norgesmestaraheitinum sum sínar bestu plaseringar, gleðir seg til at smakka tvøst og seyð og nógv borðtennis. - Føroyar eru jú ikki kendar fyri sítt hektiska náttalív, so tað blívur nokk góð

seyður allastaðni og hann fregnaðist eftir at vita, hvat tey ætlaðu at gera fyri at friða ávís øki fyri seyð og fyri at varðveita havbotnin. Óluva Niclasen úr Javnaðarflokkinum segði, at í Javnaðarflokkinum

í mong ár á flakavirkinum, har hann var álitismaður og raskur sum fáur. Hann hevði stóran alsk til seyð og hevði gleði av hesum í mong ár. Hann var seyðamaður í Longudølum og hevði óført hegni til hetta

sítt myrkur yvir landið, tekur Berit seymimaskinuna fram og seymar pløgg, sum einki hava við sjógv, seyð ella aðra siðbundna føroyska mentan at gera. Hon seymar pløgg, sum líka so væl kundi verið ætlað til

Fjøllini skuldu gangast, og øll abbabørnini vóru samlað. Tað dámdi abba væl. Abbi og omma áttu nógvan seyð. Abbi og pápi gingu á fjall - ja abbi til hann var 80 ára gamal - men vit sluppu við, har gott var

traðum kring um í býnum, ið møguliga eru vakrar fyri eyguni, men annar einans eru til gagns fyri ross, seyð og gæs. Hann mælti til, at kommunan í størri mun fór at gagnnýta hesi grønu økini til at skapa fríøki

hevði verið upp til 60 ára føðingardagsbarnið at gera av, so hevði honum dámað betri at fingist við seyð og fugl og fisk og bygdarlívið sum heild, heldur enn at verið partur av politiska og umsitingarliga