hevur harafturímóti ikki áhuga í at arbeiða á hotelli, men sigur, at hetta er nakað heilt annað enn hon hevði væntað. ? Arbeiðið lærir ein nógv. M.a. at verða framligur, og hyggja inn í eyguni á fólki, ístaðin

varð ímóti Kasparov. Fide HM finalisturin Shirov hevur hinvegin sett sína egnu kós, og higartil hevur hon hilnast væl. Try vunnin talv og tveir javnleikir gevur honum fyrsta pláss, men hann hevur tó ikki enn

takast sum eitt stórt herðaklapp til fremsta súkklara okkara, og uttan at siga meira um tað, verður hon prentað niðanfyri. »Alt i alt må det konkluderes, at der i Rogvi Johansen er et fysisk potentiale,

hesum málinum. Í fyrstu atløgu er allarhelst neyðugt, at kappingarnevndin ger eina niðurstøðu, tí hon hevur smb. reglugerðini heimild til at taka avgerð í trætumálum í sambandi við kappinga. Í øðrum lagi

prísirnir vóru nakað høgir í mun til í grannalondunum. TeleTænastan hevur síðani ment seg til tað, hon er í dag. Tað skerst tó ikki burtur, at teir eisini eru farnir í gongd við hesa ætlanina, tí peningur

fimm minuttirnir undan steðginum vóru dýrir. Tryggur sigur Breiddin á HB liðnum er nógv størri, enn hon er hjá sumbingum, og undan steðginum var tað greitt, at tað fór at verða meiri enn torført hjá heimaliðnum

Tvær orsøkir Gunnleivur Dalsgarð sigur, at tað kunnu vera tvær orsøkir til at støðan er blivin, sum hon er. ? Antin er talan um politiskt dugnaloysi ella gáloysni í fíggjarmálastýrinum. Men um so er, átti

hevði Kyndil aftur vunnið seg eitt mál fram um. Gongdin í seinna hálvleiki var á leið hin sama, sum hon hevði verið í fyrra. Neistin vann seg tó fram um Kyndil, tá hálvleikurin var mest sum hálvrunnin, men

brúnna aftur allastaðni. Og brúgvin á Nærabergi líkist ikki frá teimum, sum nógvir føroyingar kenna. Hon er stór sum eini vanlig sethús við allari tí útgerð, sum nútíðin krevur til fiskiskap. »Eg havi talt

setti teg aftur í starv, so hevði tað verið tað, ið verður rópt falitterklæring ella vesalaváttan? ? Hon hendi jú beinanvegin. Tveir stovnar skuldu leggjast saman, men hetta var eftir øllum at døma ikki hugsað