borðinum. Men, segði hann. Skuldin var hansara egna. Vit báðir Jústinus og eg tóku beinleiðis synd í hon­um. Men so gongur seinn­a­part­ur­in – og so kemur eitt tíðindaskriv frá Tór­bjørn Jacobsen – sent

sum er í stórari framgongd og menning, hevur brúk fyri nógvum nýggjum fólkum komandi árini, skal hon megna eftirspurningin á tí globala marknaðinum. Í dag telist danskur sjóvinnuflutningur millum teir

at slíkar upptøkur kunnu eisini brúkast til at avdúka um løgreglan brúkar óneyðugan harðskap, tá ið hon er til arbeiðis. Mugu verja rættartrygdina Hann er fullgreiðir yvir, at summi halda, at hetta er at

leikin. Maddy Bowen (Jenn­i­fer Connelly) er ein ung, idealistisk og vøkur am­er­i­konsk blaðkvinna. Hon er í Si­erra Leone fyri at avdúka teir ó­lóg­ligu diamantarnir. Hennara ætl­an er at avdúka tey sum

afturat, at hann er ímóti blaðsensuri. Dimmalætting er ein privat fyritøka, ið hevur loyvi at gera, sum hon vil. Verri er við Kringvarpi Føroya, ið er ein almennur stovnur við tíðindafólki, ið eru alment lønt

stórtrummunum, soleiðis at teir máttu renna land og ríkið runnt fyri at finna eina nýggja trummu. Tá hon var funin, var eg ávegis avstað. Kanska eitt sindur órímuligt men... Eftir hesum eina lagnum at døma

veitingar, men sum ikki fáa tær. ? Eitt nú er tað munur á, hvussu forsorgarlógin viðgerð hjún og, hvussu hon viðgerð pør íð liva saman ógift og tað er heilt burturvið. ? Vit hava gjørt eitt tungt lógarverk, har

succes?in tølir og altíð hómast handan sýnina. Ein vinna sum kavabólturin. Farin á rull, so vindur hon uppá seg, er sjálvforstyrkjandi. Tónleikalívið í Føroyum hevur ment seg nógv seinnu árini, og er hetta

byggiætlanin er klár, gjørd av trimum samdum skúlastjórum. ? Eg veit, at henda ætlanin er stór og dýr, men hon loysir so sanniliga eisini nógvar trupulleikar. Bæði vit og studentaskúlin mugu hava nýggj høli ógvuliga

so at tað gerst lættari hjá ígongdsetarinum at byrja, vit kunnu taka stórfyritøkuna Marel hvussu hon byrjaði, jú við at nakrir menn fingu løn frá tí almenna, í eitt avmarka áramál, meðan teir mentu hugskoti