so sum at vitja fongslini, tala, vitna, syngja, svara brøvum frá fangum, umsita brævaskeiðir og mangar aðrar praktiskar tænastur. Tá fongslini verða vitjaði, savnast fangarnir í størri og minni bólkum
ikki altíð eins hugnaligt at føra torv hiðani frá til aðrar bygdir. Veðrið var ofta óálítandi, og mangar hættisligar og vandamiklar ferðir hava vit havt gjøgnum tíðirnar. Eg fór eina ferð einsamallur
hon ikki. Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni: „Mangar dugnaligar kvinnur eru, men eingin er móti tær!“ Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann
arbeiðsplássini vóru í nánd og opin. Nakrar skemtiligar søgur við broddi eru komnar frá hennara hond og mangar frálíkar týðingar serliga av yrkistekstum. Við sínum serliga dirvi og skemtingarsama áræði hevur
at seta búgv har. Jógvan og Sunneva giftust 3. jóladag 1974 og fluttu tá í nýggj hús á Gerðisvegi. Mangar eru hendingarnar, sum trívast kann í og nógvar eru søgurnar, sum ein hevur hoyrt frá Jógvani við
kjans, men arbeiðsinnsatsurin var øgiligur hjá báðum. Trýstir í botn Hóast avrikið í gjárkvøldið í mangar mátar var framúr gott, so er ikki yvir at dylja, at føroyska liðið var trýst í botn fyrstu løtuna
aftur koma barndómsdagar ei, men tey ljósu minni, eg fekk frá tær vilja lýsa mær á lívsins leið. Mangar mammur syrgnar heima sita tí ein sonur gloymdi burtur tær. Men mín góða mamma tú skalt vita, at tú
allir borgarar verða stillaðir líka fyri lógini, og tí reisir henda broytta mannagongd landsstýrisins mangar grundleggjandi spurningar ? eisini hvat framtíðar bygging av ítróttahallum aðrastaðni í landinum
dáma væl lunda, tí teir munnu hava hoyrt um henda rættin frá øðrum. Hinvegin so havi eg eisini sæð mangar útlendingar bíleggja sær lunda, sum teir við fyrsta eygnakasti hyggja eitt sindur skeptiskir til
iva mong, ið vóru samd við Jan Müller, stjóra í Miðlahúsinum, í at føroyska áskoðarafjøldin hevur mangar ríkar upplivingar at takka teimum trimum fyri. Men eisni tey trý kenna seg heppin at vera partur
