stóran áhuga fyri fiskiskapi. Men hann hevur eisini luttikið í øllum vanligum bygdalívi. Hann hevur seyð, sum hann framvegis passar. Jacob er virkin í missiónshúsinum í Porkeri og hevur eisini orðið tá ið
runum á Toftum. Áhugin fyri seyði og seyðahaldi hevur altíð verið góður, og Harry hevur framvegis seyð. Hugurin at arbeiða er tann sami, og hóast árini nú eru 70, so eru orkan og evnini framvegis góð.
at hann skuldi uppaftur har, sum hann plagdi at vera.. Eg meini: Man fær sær ikki dupult so nógvan seyð, sum man hevur ráð til og so kappar helvtina av fóðrinum vekk knappliga, ha? Men tann fitta bubbl
var fyri tað mesta saltað. Hetta var tað, sum etið var mest av til døgurða hjá fólki. Tey, sum áttu seyð, fingu eisini seyðakjøt, men hetta var ikki gerandisdøgurði. Neytakjøt fekst, tá ið onkur gomul kúgv
hønum, dunnum, gæs og seyði, so ein kann ikki siga at tú liggur á løtu síðini, tvørturímóti. Tú hevur seyð, gæs og dunnir, bert til at geva til familjuna. Vit vita at hetta kemst av, at tú longu frá ungum [...] høvdu eitt sera harmoniskt lív saman og samstundis á mangan hátt hvør sítt lív. Mamma dámdi als ikki seyð, meðan tað var títt. Tað lat hon so teg taka tær av, meðan hon í staðin dámdi væl hondarbeiði, at
ið bar við sær eitt hitt størsta seyðafellið, ið menn kunnu minnast. Menn høvdu úr at gera at grava seyð úr skalvi og at lívbjarga á ymiskan hátt, har tað var atkomandi. Góða Herborg og døtrarnar. Vit duga
var kr. 600 kr um mánaðin. Tað var ikki so galið. Ein slíkur garður hevði 20 kýr, men ikki nógvan seyð. Síðan fór Janus at rógva út í Grindavík. Fiskað var við línu og gørnum. Hann fór síðan við íslendskum
annar, sum eisini var av Skálafjørðinum. Teir práta um seyð. Tað var um gyllin her og har, og um eina skortflekkuta og aðra svarta og hvíta. Seyð ber til at tosa leingi um, tá tann rætti áhugin er til [...] dekkið eisini, og tá mátti eg flenna. Tá stóðu hesir báðir glyvramenninir framvegis og sjabbaðust um seyð. Um so øll verðin datt niður, so gjørdu tað ikki mun, tá ið seyður var á skránni! Tá fekk eg eisini
børn á vegnum, ella tú kanst hugsa tær til tann skaða, tú fært á teg sjálvan og bilin, um tú rennur á seyð: Kunnu tit ikki gera so væl og sleppa speedaranum, tá tit nærkast seyði? Vit hava ongan motorveg í
inntøkan var góð. Alli minnist, at tað var ikki altíð, at goldið var við peningi. Viðhvørt sendu fólk seyð sum gjald. Hetta var serliga úr Sandoynni. Alli plagdi at hava til uppgávu at taka ímóti “gjaldinum”