tiltak og 31. mai í 2007 høvdu vit so stovnandi fund á Manhattan. Vit hittast til eitt nú tunnusláttur, yvirskeggja ball og námsferð, sigur John Hansen, sum vit eisini kenna úr fótbóltsheiminum. Upprunin til [...] “Námsferð.” Í fjør vóru vit í suðri, har vit millum annað vitjaðu kolanámi, vitjaðu holið í Lopra, lyfti havið í Sumba og annars hugnaðu okkum, sum fólk nú eina ferð gera á námsferð, sigur John Hansen.
á føroyskum varð ritað, tað Bábelstornið var. Rasmus var tann klettur, sum uppá heyggin settur sá yvir landi og hav. Háskúlin væl vaks úr hansar’ hondum, megnaði at loysa seg úr bondum, sum bundin vóru [...] í hond. Olivar sang um móðurmálið kæra, um móðurmál og Gud og landið æra, um fiskimenn, sum út á havið fara, hví dreingir mest um seyð og haga læra. 8. Dagmar æt tann kvinna, sum miðvingar væl ynna, hon
hildin við líka. SKIP OG EVANGELISERING “Hvussu yndisligur er ikki kjalavørrur teirra, sum koma um havið við gleðiboðum!” At evangelisera við skipi er nakað heilt fyri seg. Hetta sannaði Operation Mobilsation [...] viðganga í dag, 50 ár seinni, at teir høvdu ikki nátt so mong menniskju við evangeliinum, um tað ikki var yvir høvini við skipum. ##med3## Eisini her á okkara leiðum, bæði í Føroyum og okkara grannalondum, gevur
opið fulla tíð, frá 9 á morgni til 16 seinnapartar, fram til 1. september. Tað finnast eingi hagtøl yvir, hvussu nógv fólk vitja á Kunningarstovuni, men leiðarin metir, at talið er lutfalsliga stórt, og [...] nógvar mátar er so óspilt, og tað er nakað, ið dregur. - Nógvir týskarar hava eitt nú ongantíð sæð havið, so alt er so forkunnugt hjá teimum við at koma her, sigur leiðarin av Kunningarstovuni á Sandi. Hann
sangnótunum í ryggsekkinum kennist sum ein fræls byrða, eg fegin beri. Eg eri mitt í lívinum (les: yvir 40) og tað er nú, at viðlíkahaldið av skrokkinum krevur størri orku og tíð enn nakrantíð áður. Eg [...] verður kvinna einaferð og jarðamóðurin ein maður. Men vit eru ymisk. Sum menniskju eru vit ymisk. Guð havið lov fyri tað. Maðurin koyrdi framvið, sá meg ikki. Harragud, hvat so? Hann er bara ein frálíkur bilførari
omaneftir. Her standa vit so í ósanum, og áin verður ikki longur karmur um lív okkara; nú er tað stóra havið, ið dregur, og har skulu vit støðast eftir besta førimuni. Nú verða steinar til skerð, fossar til [...] við sínum stuttu veingjum er tiltikin fyri sítt neyva og smidliga flog. Úr ósanum standa vit og líta yvir eitt uppøst hav og eitt óstøðugt samfelag. Rákið er vent og kósin broytt. Land okkara stevnir í hesum
hesar urtir soleiðis, at tær standa seg í føroyska veðurlagnum og við nógva saltinum, sum havið sprænir inn yvir okkum. Og so stóð vitjan í Brunn-húsunum á skránni. Her hevur Anna Thomsen verið ein rættilig
Yvirskriftin er íslendsk og sigur: “Færeysk skip sem fórust við Island” , og so er ein langur listi yvir skip, sum fórust. Niðast stendur í einum kassa: “Á timabilinu frá 1882-1993 fórust 66 færeysk skip [...] strofa í sálmi hjá Edmundi í Garði, og hóast skip og bátar eru væl tryggari og størri enn fyrr, so er havið framvegis bæði frændi og fíggindi – “logn eina løtu, ta næstu ein ódn,” sum ein annar sálmur sigur
næstan tríggjar tímar at flúgva úr Oslo og norður í oyðuna. Vit flúgva fyrst yvir land norður eftir. Eg siti og ergri meg yvir, at eg eri komin at sita í skeivu síðuni á flogfarinum, eitt Boeng hjá Bratens [...] hevði tú útsýni yvir markið millum Svøríki og Noregi, heilt norður í gjøgnum. Eitt eru uppstrikaðar rutur hjá eini reklamufyritøku, annað er veruleikin. Fyri tað fyrsta, so var tjúkt yvir landið, so einki [...] norður um Tróndheim. Hesar reglur eru skrivaðar á fartelduni umborð á flogfarinum, eini átta kilometur yvir jørðini. Sólin bara hækkar og undir mær er eitt hvítt hav av skýggjum og vit halda beina leið í norðan
stundini, og so átti eg í land, tí hann helt meg sjálvsagt vera smekkfullan av sjógvi. Báturin róði so yvir til Langanes, ið er nakað tætt við, og har ein dóttir mín er gift við Andr. Danielsen. Komin heim [...] hevur bjargað okkum úr hesum mikla vanda. Men so skjótt og brátt teir tveittu livrina fyri borð, fleyg fuglurin av stað og hvarv. Veðrið var nú betri, og í øllum góðum komu vit aftur til lands. Funnu »deyðan« [...] fór sjálvur at rógva út . Og hann hevur havt mangar vandaferðir víða um, sum á Norðhavið og Vágahavið. Skrivaðu bókina av Áðrenn samrøða okkara endar, heldur hann fyri: Tað, sum øll her í bygdini sakna
