er ikki ein maður við nógvum orðum sum ger nakað hóvasták burtur úr sær sjálvum. Hann hevur altíð vanda sær um orðini, heldur ikki sigur hann um nakað at tað er ljótt ella at nakað smakkar illa, nei sumt

hevur skikkað sær væl, hevur hildið tær reglur, sum eru galdandi í fongslinum og er ikki longur til vanda fyri nakran. Eisini maðurin, sum Simpson leyp á, bar í bøtuflaka fyri honum og helt, at hann hevur

fakblaði, men vilja vit hoyrast og virðast, mugu vit gera vart við okkum aðrastaðni eisini og tað við vanda fyri at verða skýrdar grenjutar. Men vit hava breiðan rygg. Kanska hevur hann verið ov breiður ov

megnaðu tó alla tíðina at halda fast um leiðsluna í dystinum, og tískil kom samlaði sigurin ongan tíð í vanda, men í øllum førum mundi teir læra, at skinnið ikki skal seljast, áðrenn bjørnin er skotin, og um

Hann sipar til útsøgnirnar hjá sjúkrarøktarfrøðingunum um, at trygdin hjá sjúkum pinkubørnum er í vanda og at tær fara at gera alt, teir kunnu fyri at verja tað sjúka pinkubarnið og ta sjúku barnakonuna

monnunum, fór hetta eisini væl betri við seyðinum, tí nú slapst undan art stjóra hann útav helluni við vanda fyri at meisðla hann og yvirhøvur skuldi hann handlast nógv minni enn vanligt. Av tí at teir fóru

málførum. Tó eru enn fólk, ið siga Honnu, Sonnu og Onnu í eykaføllum – kanska serliga tey, ið vilja vanda sær um málið. Í sama viðfangi hevur staðið at lesa, at u-umljóð ongantíð hevur verið virkið í havnarmáli

umhvørvisfelagsskapir áttu at havt annað at hugsa um, nú tað vísir seg, at nógv djóraløg av álvara eru í vanda fyri at verða avoydd av ídnaðardálking og veðurlagsbroyting. Hann staðfestir eisini, at í fjør vóru

skuldu sannføra og teir skuldu helst verða betri enn kappingarneytarnir og samstundis skuldu teir vanda sær um orðini. Teir livdu upp til sloganið í donsku sjómanskirkjuni: “Her taler vi pænt til hinanden”

fyri hin rakta og fyri tey nærmastu. Børn og ung, sum eru komin soleiðis fyri í lívinum, eru í øktum vanda fyri at menna tunglyndi og angist. - Í slíkum føri kann tað gerast kensluliga hart at liva ein øðrvísi