Keypmannahavn er ikki tað sama sum ólavsøka í Havn, men mong hava hug at hittast hesar dagar til prát og gaman og at fáa ein føroyskan bita. Týðiligt er, at mong eru fólk, sum er niðri og ferðast og so leggja

er skúlin enn tann sami, uttan at nøkur ítøkilig ætlan hevur verið. Fyribils ætlanir og uppskot, gaman í, men einki ítøkiligt, sum er sett í gongd. Næmingarnir, sum tá fingu lovað ein nýggjan skúla, eru

tað er gaman í, at reiðarar gera avtalur við einstakar manningar uttan um felagið. Avtalur, sum eru verri fyri manningarnar, enn tað, sum sáttmálin tryggjar. Eg helt, at hetta var alt annað enn gaman í. Tí

ymiskar fatanir av tunlununm. Onkursvegna er Norðoya-tunnilin “hægri í metum” enn Leirvíks-tunnilin. Gaman í er hann longri, men burtursæð frá tí er væl eingin grund-leggjandi munur á tunlunum. Ein tunnil [...] um Føroyska infra-kervið í alsamt størri mun verður tengt at brúkara-gjaldi. Brúkara-gjald geva gaman í landskassanum eina ávísa beinleiðis skatta-inntøku, men samfelagsliga vil vinningurin vera minni

sýnt móti Kasakhstan. Fyrstu longu løtuna av dystinum tóktist hetta at vera ein skeiv støðutakan, tí gaman í telist Jann Ingi millum allar bestu bóltspælararnar í landinum, men hinvegin er helst eingin, sum [...] kundu renna. Hendi meira Við føroyskum eygum var støðan í hálvleikinum kanska ikki heilt so galin. Gaman í høvdu okkara havt ilt við at skapa nakað, men verjuparturin hevði riggað væl, og um nú venjararnir

eisini at minna hann á , at hann sum landsstýrismaður fult ú t er undirlagdur løgtingsins vilja. Gaman í , hava vit eitt samgonguskjal at halda okkum til, men tað er fullkomuliga t á puligt at læsa seg

ranum. Ákærin vísti tó staðiliga á, at tað var ákærdi, sum fyrst hótti og hevði verið óhøviskur. Gaman í, kanska hevði verið rættari at ringt til løgregluna, enn at tveitt mannin út sjálvur, men talan

stuttligan og undirhaldandi – dugdi sjáldsama væl at siga frá, og vitugur sum fáur. Søgur, skemtisøgur gaman og álvara. Kári var so hugtakandi. Vit flentu nógv saman, og mær dámdi hann so avbera væl. Ymiskt

og mong onnur tiltøk. Tó er tað neyvan nakað tiltak, ið fevnir so vítt – bæði í áhuga og aldri, gaman og álvara – sum Norðoyastevnan ger. Her er kappróðrur, kapprenning, fótbóltur, listaframsýningar,

– og tey – eru vinir, frændur. Tey syngja saman, spæla saman, ja, í løtum ljóðar tað, sum alt var gaman. - Eitt stuttligt kvøld, vit øll høvdu har, er ein av strofunum, sum skal gera Frændur landskendar