vakt av lammeterilsi og støðugt mint á, at »Tórshavn er ikki heimsins nalvi, og jørðin og útjaðarin mala ikki runt um Havnina«. Snimma og seint verða vit mint á, at Havnin skal ikki halda seg vera, skal

fyrilestar verða um alment-privat samstarv, vinnumenning og íverksetan. - Skulu vit halda fram at mala í ring? Soleiðis spyr Vinnuhúsið, sum skipar fyri Vinnudegnum. Fyrilestrarnir á Vinnudegnum snúgva [...] klára tað ógjørliga. Hesir fyrilestrar saman við kjakinum undir heitinum »Skulu vit halda fram at mala í ring?« fara at geva okkum ein áhugaverdan og fjøltáttaðan dag. Eisini verður Ársins Virki og Ársins

steðga tí. Tey siga, at vit alt ov nógva ferð á búskapinum, ið hevur við sær, at framleiðsluhjólini mala skjótt, men klára ikki at fylgja við stóra eftirspurninginum frá privatfólki, fyritøkum og tí almenna

Samfelagshjólini mala við fullari ferð og nøkur eru, sum meta, at búskaparliga er ferðin vorðin alt ov høg. Ov nógv byggivirksemi er í gongd samstundis og serliga eru tað mongu almennu verkætlanirnar,

leiðandi politikarar rógva fram undir, at studningur skal latast vinnuni til tess at fáa »hjólini at mala aftur«. Aftur í 80?ini eftir fáum vikum Er hetta tað, sum liggur í kortunum, so mugu vit staðfesta

0-4: Tórunn Højgaard Joensen 97.+ Dómarabólkur úr Albania: Eglantina Pjetrushaj, Erinda Kume, Jena Mala og Mirela Cemeri (4. dómari) Føroyar: Óluva Allansdóttir Joensen – Sunniva Willemoes, Birita Ryan

hvønn einasta dag, bara fyri at koma upp á somu løn, sum hesir fyrrverandi løgmenn, sum nú ganga og mala fyri onki. TRÝSTIÐ HER fyri at lesa tíðargreinina hjá Bjørn á Heygum, sum stendur í Sosialinum í dag

inntøku og pensjón, tá tað verður ov strævið. Og soleiðis kunnu vit halda øllum gangandi. Hjólini mala og mýsnar tuska, til tær útlúgvaðar og strongdar detta úr hjólinum. Ørskapurin má steðga Hetta er

sálarfrøði og tað fekk hana at hugsa nógv um støðuna. - Eg bleiv rættiliga tunglynt og tað bleiv við at mala í høvdinum á mær, hvat hendi, skuldi eg doyð og maðurin mín var tann einasti, ið visti av, hvat abbin

læknan, so hann rýmir oman í býin og taka síðani yvir. Nú gera tey í nakrar tímar, sum tey vilja. Mala inni hjá hvørjum øðrum, spýta har tey hava hug, og fáa føroyskan mat og ikki týskar klumpar og franska