rivin leysur, tó ikki við hondum, og hann rakti myndina á føturnar – sum vóru av jarni og leiri, og hon soraðist sundur, og einki sást aftur til hana, men steinurin varð til stórt fjall, ið fylti upp alla

og manerera. Hevði tað ikki verið fyri øgiliga lágprís-signalerandi, lítið viðgjørda húsanum, hevði hon kanska fingið eina hálva afturat.

í Ísrael og tikið eina smágentu til fanga. Hendan smágentan kom í hús Na´amans at tæna. Har sigur hon frá profetinum í Ísrael, og helt við matmóður sína, at hevði harri hennara farið til hansara, so hevði

fólk, sum vita hvat stendur har, ja enntá hava lært til at vera sálarhirðar hjá øðrum, pástanda, at hon er mannaorð, ja hvat skal man siga til slíkt, man má bara undrast. Tey, sum halda at bíblian er mannaorð

eisini vístu fram føroyska dansin. Ein góður túrur Kathrina Hansen av Norðskála var við á ferðini, og hon greðir frá, at hetta var ein sera góður og hugnaligur túrur, har tey sóu nógv forvitnisligt. - Tað

í Viborg í árinum 1900. Bilurin var gjørdur í 8 eksemplarum til 1907, tá framleiðslan steðgaði, tí hon ikki bar seg fíggjarliga. Eftir tað vóru tað fleiri sum royndu seg við bilaframleiðslu. Vit kunnu nevna

okkara donsku pengaseðlar um til íslendskar. Kreppan rakar óivað íslendingar hart, men fyri okkum er hon nú ikki so galin. Fyri døgurðan, vit ótu skuldu vit rinda áleið 350 krónur tilsamans. Fyri einari viku

sær eina vanliga eftirløn her á landi. Men ikki tingfólk, tey forvinna fulla eftirløn upp á 8 ár, og hon er ikki so lítil. Skil meg rætt, eg unni øllum eina góða eftirløn og havi skilt álvaran í, at fólk

friða Urðina í 2 ár fyri fyrst. Men friðingin gagnar ongum, um ferðavinnan kann hóreiggja sær, sum hon vil, bert fyri ein løtuvinning. Tað kann ikki verða rætt, at ferðavinnustovurnar gera alt fyri at vísa

surin fór at elva til spekulasjón og kundi enda sum ein bløðra, ið kundi skaða allan búskapin, tá hon eina ferð fór at bresta. Hann hevði havt ta uppfatan, at bústaðarprísurin kundi ikki fella um alt landið