Erik sigur, at um hann skal viðmæla eitt serligt stað, ið vitjandi áttu at upplivað í Oslo, so er tað ánna, ið rennur gjøgnum býin, Akers Elva er ein æðr í býnum og umhvørvið kring hana er sera vakurt. At

skattakrónu. Ein avanserað útgáva av krógva og blunda. Neyðugt er í hvussu er ikki at fara yvir um ánna eftir vatni, tað snýr seg bara um, at ein tingbólkaskrivari tekur ein av mongum tútahúgvum niður av

húsini, gjørdi tað ongan mun, um einstaka húskið tveitti alt sítt burturkast og eitrandi frárensl í ánna. Hon var sjálvreinsandi. Men hetta var galdandi, tá lítið varð tveitt burtur og nýmótans eitrandi

víni afturvið eini betri máltíð. Meðan vit ganga her í Battery Park hava vit gott útsýni yvir Hudson ánna og havnainnlopi og greitt er at tann fyrr so lívligi havnabýurin er »ein saga blot« tí nu leggja skipini

sandinum. Tá stóðu sílaveiðumenninir hendur í lumma og søgdu »keðiligt« ístaðin fyri at taka og grava ánna, tá stóðu síl uttan fyri og bíðaðu eftir at áin skuldi renna; men tey apaðust ikki upp á nakran aliring [...] fyri Mølheygarnar, so tá ið áin var heil, fleyt inn á plenuna og so maður av húsi við spaka at grava ánna. Vit savnaðu pengar saman at gera spæliplássið í stand við, væl gekk, vit áttu nógvan pening, men

tveir partar. Jødar fingu og góðtóku sítt land vestan fyri, og palestinar fingu sítt land eystan fyri ánna Jordan, sum teir tó ikki góðtóku. Aftur í 1947 staðfesti ST eitt uppbýti av landaøki til arabar og

bygdarsavn, sum høvið eisini verður at vitja. Tað eru hálvtannaðhundrað ára gomlu Bóndahúsini Uttan Ánna, sum eru partur av gomlu bygdasøguni í Sandvík og ein dýrgripur fyri bygdina. Aftaná gongutúrin verður

, har vit hava havt okkara føstu gongd í ein 25-30 ár. Onkur hevur spurt meg, hví vit fara yvirum ánna eftir vatni ? hví vit, sum búgva í eysturbýnum, fara til handils úti í Grønlandi. Hetta krevur ikki

Bartal, sum tá bert var 2 ár. Beinir leyp inn til Jóhannis og forpøstur segði: Beiggi mín er dottin í ánna, og Jóhannis leyp, illa var framkomandi, við tí úrsliti, at okkurt rivjabein mátti lúta. Tá lá hesi

HB-húsið við Gundadalsvegin, sum var eitt stórt framstig eftir mong ár í reyða HB-húsinum longur uppi við ánna. Jógvan á Lað var altíð tøkur til at veita HB ein beina og átti sín lut í glæstriborgini, sum seinni