Eg kom at kenna Ólav av Váli fyri skjótt 30 árum síðani, so at siga einki broyttur, nú ið vit hittust, nakrar dagar áðrenn hann doyði. Verumátin var hin sami. Eg kom at hugsa um Orð. 18, 17: Tann, sum
Hesa løtuna í kirkjuni gjørdist eg knappliga greið yvir hvussu nógv okkara land, okkara fólk og kirkjan hevur mist, nú Maja er farin. Hon var ein bønarhetja burturav, ein andans stríðsmaður, altíð á v
Sólin, ljósið og tann grøni liturin bera boð um, at summarið er komið. Gleðin er stór, tí okkara pisur eru floygdar, tilreiðar at flúgva út í tann heim, sum vit á Handilsskúlanum hava fyrireikað tær t
9.apríl í ár andaðist Asaf Olsen úr Søldarfiri 77 ára gamal. Asaf, sum var næstyngstur av teim 8 børnunum hjá bóndahjúnunum á Heimbø, Ingu og Ola Jákupi Olsen, var borin í heim tann 13.juni 1927. Inga
Vit komu at kennast sum smádreingir norðuri við Gjógv, og hóast tað vóru 2 ár og 1 mánið ímillum okkum, vóru vit nógv saman, kanska einamest av tí, at vit høvdu gittaran og sangin sum felags áhuga, og
Tit giftust í Sands kirkju 26. mars 1947, stórkavi lá um alt landið, so brúðurin vassaði í kavanum í gummistyvlum og brúðarstási út í kirkjuna. Tit búsettust í Mykinesi, tey fyrstu árini fingu tit tvæ
Bjartastu dagar tá lívsskeiðið byrjar, tín rørsla, bros og eygu bóru okkum boð um, at her er gott at verða. Árini tey vóru góð tá tú var mín varði, stimbur, álit, gleði, gingu lið um lið, tí kærleikin
Tað fellur mær ikki lætt at seta meg at skriva minningarorð um mammu, men eg kann ikki blíva við at útseta tað. Mamma okkara er farin heim til Harran, til tann bústað sum varð gjørdur henni til reiðar
Eitt orðatak sigur, at eingin veit á morgni at siga, hvar ein á kvøldi gistur. Hetta fingu vit á fiskavirkinum á Toftum so nívandi at kenna síðst í farna ári. Fyrst okkara háttvirda leiðara, Birgir Nó
Nú er tíð liðin síðan Jógvan abbi og Olg-omma løgdu árarnar inn. Eg minnist so væl, tá ið eg og Jógvan fyri meira enn tíggju árum síðan komu saman. Vit vóru ung og torført var hjá nógvum at skilja, at