eitt nú Jazzfestivalurin, sjónleikir, konsertir, framsýningar, ráðstevnur o.s.fr. Men (og her má lesarin taka út yvir, at eg týði til hetta himmiríki fanans sum Luther kallaði orðið: men), eitt gjald lá

viðmerkingum og spurningum – og ikki ”ein seinnapart”, so tí kundi Kári lært av. Sum tann gløggi lesarin tú ert, so hevur tú varnast og tulkar orðingina „á øðrum ári” soleiðis ”ið er meira enn eitt ár,

fremst skaldskaparligt og mentanarligt hugtak. Undir hesum neti av tilsipingum eru univers, sum lesarin sjálvur verður boðin at fara á rannsóknarferð í. Bókin verður løgd fram á almennari móttøku í Mi

heldur hjartkiptur og hámur fram ímóti honum við sínum reyða dúki, la muleta, og spurningurin, ið lesarin situr eftir við er sjálvandi, um hann velur at stinga hann niður ímillum herðabløðini við sínum hvassa

metingar og tilmæli hjá ráðgevarunum til viks, tí ivi verður tá reistur um førleikan hjá ráðgevunum. Lesarin kann so sjálvur meta um metingarførið hjá ávikavist P/F Landsbyggifelagnum og Landsverkfrøðingsstovninum

kristnu trúnni. Tað, sum nívir heimin og einstaklingin í dag, skúgvar hann ikki burtur. Tvørturímóti. Lesarin fær eina greiða mynd av, at loysnin upp á allar trupulleikarnar bert finst í Jesusi Kristi og hansara

beinleiðis villleiðandi, um eksistenisialismu á s. 15. Tað er eitt leitorð í innihaldsyvirlitium, og lesarin væntar tí eina frágreiðing, so hann kann fáa hylling á hesum hugtaki. Hornasteinurin í eksistensialismu

Hví halda ikki allir føroyskir juristar tað føroyska lógarritið ( er eitt føroyskt lógarrit? spyr lesarin nú), ella hví eru so fá av teimum við hægri útbúgving limir í Fróðskaparfelagnum (er eitt...?), ella

avmarkaða málið skal tulkast og sjálvljóðini leggjast afturat. Lindhardt metir, at somuleiðis skal lesarin týða eitt teldubræv, ið ofta hevur fátækt mál og stavseting. Hansara royndir siga, at ikki hjálpir

høvuðsvegleiðari føroyinga á andaliga økinum í fleiri hundrað ár, men tað verður eina aðruferð. Nú veit lesarin, at á Morskranesi situr ein lesihestur í sínum heilt egna heimi og oysir av ríkidømi, sum flest av