ongantíð ov skjótt. Vit krevja støðugt og tygt ferðasamband har bæði fólk, eisini fólk við rørslutarni, bilar og frakt regluliga og uttan ampa kunnu ferðast um Nólsoyarfjørð. Vit vilja verða javnsettir skattaborgarar

skúlabonki kann hann nema sær kunnleika, sum ger at hann sjálvur megnar at breyðføða seg. Lívsmótinum bilar í øllum førum einki: - Einaferð doymdi eg um at gerast bakari, men tann dreymurin, hann er langt síðani

demografiskt - er, hví fólk ikki vil búgva ella byggja í hesi vøkru bygdini. Útsýninum hjá víkarfólki bilar einki; her er vegasamband, um enn vegurin kundi verið breiðari; her er skúli og dagrøkt; her er kirkja

frástøðu millum bygdir, er Føroyar eitt upplagt øki til at nýta nýggjar skipanir við eitt nú elbilum. El-bilar kunnu í dag koyra umleið 150 km pr løðing, og er tað tískil ikki nøkur landafrøðilig forðing fyri

at ætlanin er stykkja út nøkur grundstykki í Kaldbak. Fólk fegnast uttan iva – fleiri fólk, børn, bilar, súklur, hundar, ja meiri lív. Menning ella framburður verður tað vanliga kallað. Nú ein dagin spurdi

at ætlanin er stykkja út nøkur grundstykki í Kaldbak. Fólk fegnast uttan iva – fleiri fólk, børn, bilar, súklur, hundar, ja meiri lív. Menning ella framburður verður tað vanliga kallað. Nú ein dagin spurdi

morðvápnið? Hvussu nógv fólk arbeiða við málinum burturav? Hví vildi løgreglan hava upplýsingar um tveir bilar? Hvørji prógv hevur løgreglan? Hesar og fleiri aðrar spurningar hava vit sett Bergleifi Brimvík, leiðara

bil til bjargingararbeiðið. Tá bilurin kom til landið í 2001 komu samstundis eisini tveir aðrir bilar, ein til bjargingarfelagið í Kollafirði og ein til bjargingarfelagið á Tvøroyri. Tann á Tvøroyri brendi

verður tað elorka, sum skal nøkta okkara tað allar mesta av okkara orkutørvi, bæði til ljós, hita og bilar. Men tað er ongin neyð, tí møguleikarnir at byggja varandi orkukeldur út í Føroyum eru so mikið góðir

Henda risajáttan er til ‘heila draslið’ – skip, bilar, olju, umvæling, Svínoyarleið, Suðuroyarleið, ja enntá stjóraløn og starvsfólkaútferð. Men sum í sanginum um ta ‘Skjønnu Helen’ – ið var “oppdratt