Hon heldur nevniliga, at tað eru mong fjald og ikki uppdagað talent í Føroyum, sum mugu finnast og haldast til. - Tað eru mong, sum hava talent sum tónleikarar men sum ikki vita av tí. Man kann fáa tey fram
hugtiknir. ? Tað er ómetaliga nógvir møguleikar fyri føroyskan tónleik. Føroyar eiga nógv bleiktrandi talent, og tónleikarar tora at gera nakað, sum er øðrvísi, sigur Jens Ove Friis, sum er stjóri fyri danska
eiga at stuðla tónleikinum. Ein týðandi orsøk til menningina er at finna í musikkskúlunum, har ung talent kunnu mennast og blóma. Hesi gávuríku fólk leggja sína listarligu orku í rútmiskar bólkar ella leika
og hann var, við góðum ráðum. Gudmundur var sera nærlagdur í sínum arbeiði, hann hevði eitt stórt talent at umgangast fólk, hann gav sær altíð góðar stundir at vera saman við sjúklingum og megnaði sera
einaferð. Karen Busk segði, at hon veruliga var rørd og nevndi Guðruna fyri einki minni enn eitt "kæmpe talent". Busk segði seg eisini sita við tárum, og tað hevði hon ikki væntað av hesi kappingini. Síðsti dómarin
heldur Niels Uni, sum hevur nógv rósandi orð at bera sangaranum í bólkinum. ? Rókur er eitt stórt talent. Hann er rættiliga komin við í bólkinum og er ein av teimum, sum hevur fingið stóran týdning fyri
einum álvarsamum innihaldi. 10 leikarar eru við - nakrir gamlir kenningar, men eisini nøkur nýggj talent. Leikurin var framførdur 14 ferðir í Klaksvík, og nú er tíðin altso komin at fara útum landið við
við í leikinum, og eru flestallir gamlir kenningar við nógvum royndum á palli, tó eru onkur nýggj talent við fyri fyrstu ferð. Frankenstein hevur verið sýndur í Klaksvík 14 ferðir og hevur leikurin verið
skara ? Í barnaprix 2002 fært tú møguleikan at finna útav, hvat í tær býr. Hevur tú kanska eitt goymt talent ? Ella býr í tær okkurt heilt serstakt ? So kom og tekna teg til barnaprix 2002, har tú kanst gerast
Svimjing ? Vit sóu beinanvegin at hon var eitt stórt talent við stórum svimjigávum. Hon var skjót og so lá hon heilt ótrúliga væl á vatninum. Hon bleiv betri og betri fyri hvørja ferð, sigur Katrin Johansen
