hjálpa teim eldru sum tørva røkt og teirra avvarðandi. Nógv møttu til hetta tiltak, og øll í dýrastu neyð. Avvarðandi eru: ? stúrin um, at teirra gomlu fáa lítla og onga røkt ? bangin um, at teirra gomlu
hjálpa teim eldru sum tørva røkt og teirra avvarðandi. Nógv møttu til hetta tiltak, og øll í dýrastu neyð. Avvarðandi eru: ? stúrin um, at teirra gomlu fáa lítla og onga røkt ? bangin um, at teirra gomlu
dopingroynd verið, og tað kunnu vit fegnast um, men skulu vit halda føroyskan ítrótt reinan, er neyðugt við upplýsing og aftur upplýsing, sigur hann. – Akkurát hetta við dopingini er sjálvandi
Føroyum. Endamálið er at styrkja tænastuna til tey, ið hava venjing og endurmenning fyri neyðini. Umráðandi er at styrkja tað tvørfakliga samstarvið, og fyrsta stigið varð tikið, tá játtanin
“positivt yvirraskaður”. Nøkur eru enntá farin at týða hetta til “jaliga bilsin” – men er neyðugt at fara ein umveg í danskt fyri at kunna orða seg á føroyskum? Hví ikki siga “glaður” ella “fegin”
snýr seg meira um stýring enn um pengar, halda stigtakararnir til felagið. Stigtakararnir meta, at neyðugt er við einum felag, sum kann verja áhugamálini, bæði hjá teimum eldru og teirra avvarðandi
loysingarpráti – hann virkaði fyri at tryggja lívsgrundarlagið, og ríkisveitingina sá hann sum eina neyðvendigheit til tess. Hann hevur sera drúgvar royndir sum politikari – eitt nú var hann ein teirra
peningaliga ella á annan hátt. Hava vit yvirhøvur rætt til, at sera spurnartekin við, um fløttar í svárari neyð skulu fáa atgongd til okkara land? Er tað ikki okkara skylda at taka tøk á hesum økinum eisini?
sjúkrahúsið við ógvusligum bruna í øðrum oyranum. - Eg havi fingið fortalt, at mamma var í dýrastu neyð á sjúkrahúsinum, har eg var innløgd, tí hon hevði ikki ráð til at rinda fyri viðgerðina, sum eg fekk [...] alskyns trupulleikar, ið standast av tí, var gerandisdagur fyri mammu Estera. Mamman var í svárari neyð og ynskti ikki, at børnini skuldu liva í slíkum fátøkradømi. - Einaferð var hon so illa fyri av støðuni [...] í einum elevatori. Tað var á einum gistingarhúsi, sum vit búðu á ta einu náttina. Eg var í dýrastu neyð, tí eg ánaði ikki, hvat eg skuldi gera, og eg haldi, at eg helt øgiliga fast um eitt hondtak í el
fløvar. Gævi at eingil Harrans vælsignar øll tey mongu, sum eftir førimuni lætta og linna, har neyðin tyngir og órógvar. Heiðurin til Fólkakirkjuna er heiður alra teirra, sum í kirkjum og samkomum