promillukanning, at skiparin var fullur. Promillan var 1,5. Sambært norskari lóg er promillumarkið fyri skiparar 0,2. - Vit fingu boð um, at skiparin helst var fullur, og at hann æltaði at loysa hóast [...] skuldi føra eitt tangaskip - fult lastað við bensini - úr Noregi til Føroya, er tikin, tí hann var fullur. Tað veit Bergens Tidende at siga. Tað var tann 25. februar, at tað meira enn 100 metrar langa t

latið okkum hugsað okkum tíðindini ein tilvildarligan dag: Ein lastbilur hjá Føroya Bjór er koppaður, fullur av øli. Eik leggur fram hálvársroknskap. Áhugabólkur leggur fram tilmæli um sjóvarfalsorku. Innanhýsis

gott samband við Teistanum. Ikki tí, tað kundu verið nakrir túrar aftrat, tí hann er rættiliga ofta fullur. Sum til dømis í dag skal eg til Havnar klokkan 12.30, og eg má fara herfrá ikki seinni enn 11.30

nøvn, føði- og deyðsdag í gravsteinarnar. Ja. Gravsteinar eru eisini yrkingar. Grót er eisini mál« Fullur innan av orðum Eisini á hesi framsýningini spæla orð og bókstavir við í myndunum hjá Tóroddi á føti

ein alarmur, ið ikki riggaði sum hann skuldi, og menninir løgdu ikki til merkis, at tangin gjørdist fullur, sigur Finn Jakobsen. Hann greiðir somuleiðis frá, at hetta er komið fyri fyrr. Nú verður oljan,

fekst í hondkeypi og er í sjóverkstablettum. Hann helt heldur ikki, at tað var prógvað, at hann var fullur. Hinvegin hevur ákærdi viðgingið fyri løgregluni at hann hótti offrið og at hann gav honum heilivág

litrar. Alarmurin riggaði ikki Tað eigur at vera ein ávaringarskipan, sum sigur frá, nær dagstangin er fullur, men hesin riggaði ikki, tá oljan skuldi flytast úr einum tanga í ein annan. - Alarmurin segði ikki

øllum heiminum var so breið, at tey bæði ikki kundu røkka hvørt annað tvørturum hana. Men Arvid bleiv fullur og talan bleiv burtur. Og við vakra føðingardagsborðið endaði Arvid í staðin við at hyggja beint

gjøgnum tær mongu trappurnar, stendur hann klárur í gongini. Hjallin hevur hann í túninum og hann er fullur av góðum úr sjónum og av Húsum. Judith er úr ognarhúsi og tað sæst aftur í hjallinum, hóast Heini

Guðrið sat og longdist og læs kærleiksyrkingar eftir Neruda yviri í Grikkalandi, gekk Doru dýrandi fullur og græt í Barcelona. Og tá hon so brádliga stóð í hurðini aftur, var hann sannførdur um, at hann