staðni í bø ella haga, har tær dámdi so væl, og sum tú brúkti so nógv av tínari tíð. Tú fekst altíð við seyð og jarðarbrúk, so leingi tú orkaði tað. Tey seinru árini, tá gongulagið var blivið nakað vánaligt
siga, at tað er púra óvanligt, at hávar leggja eftir fólki, men at skip høvdu ført djór ? serliga seyð og geitir ? til økið nærhendis Sharm-el-Sheik, og at djór, sum vóru deyð undir ferðini, vórðu tveitt
Tað er nú greitt, at uppskotið frá Magna Laksáfoss um at friða bygdir og býir fyri seyð, eigur ongan góðan í Løgtinginum. Hann legði uppskotið fyri Løgtingið fyri einum góðum mánað síðani og nú hevur
Annemor Sundbø, stuðul frá norska statinum at koma til Føroya at kanna gamla føroyska siðvenju um seyð og at handfara ull. Nicolina sigur, at tá fór hon rættiliga at hugsa um, at hóast ullin ikki var so [...] Finlandi, Íslandi, Hetlandi, Orknoyggjum, Danmark og í USA, haðani hon hevur fingið upplýsingar um seyð, ull og alt í hesum sambandi. Og hesi seinastu níggju árini hevur hon so brúkt upp á at skriva hesa
Løgtingið hevur felt uppskotið frá Magna Laksáfoss um at geva kommunum heimild til at friða bygt øki fyri seyð. Men tað er somuleiðis greitt, at Magni Laksáfoss stendur púra einsamallur í hesum máli, tí ongin
Annemor Sundbø, stuðul frá norska statinum at koma til Føroya at kanna gamla føroyska siðvenju um seyð og at handfara ull. Nicolina sigur, at tá fór hon rættiliga at hugsa um, at hóast ullin ikki var so [...] Finlandi, Íslandi, Hetlandi, Orknoyggjum, Danmark og í USA, haðani hon hevur fingið upplýsingar um seyð, ull og alt í hesum sambandi. Og hesi seinastu níggju árini hevur hon so brúkt upp á at skriva hesa
sjeytiárinum. Umframt at hava koyrt lastbil og arbeitt á Suðurfisk í fleiri ár. So hevur pápi havt seyð og seyðahald í Hovi. Hetta var eitt stórt íkast til okkum øll gjøgnum árini, tí tað vóru nógvir munnar
barnavinur, var góður við tey øll og tosaði nógv um tey. Hevði tey ofta úti á trøðni, har hann hevði seyð og gæs. Náttúruna dámdi honum væl. Sat mangan og eygleiddi og teknaði. Síðani fór hann heim at telgja
Uttan á Skarið. Tá abbi eldist, bað hann pápa røkta. Hann hevði gott skil fyri seyði, og kendi væl seyð, Telefonstøðin var inni hjá okkum, og tað var mamma sum tók sær av henni og gekk út til húsini við
eigur jørð og fær harvið seyð, og tað er nakað, sum Beinta hevur áhuga fyri. - Eg slapp at vera við til at fletta í fjør, og tað dámar mær stak væl. Eg slapp at skjóta onkran seyð eisini, og tað var stuttligt [...] at hjálpt teimum at flett, so tað ætli eg mær. Tað kundi verið stuttligt at sæð, hvussu tey fletta seyð í Australia, sigur Beinta Beinisdóttir. Og at tað býr ein veiðimaður í henni gav at býta, tá hon