sami Gud sær eisini djúpari enn nakað menniskja! Einki – hvørki í himli ella á jørð – kann fjala seg fyri eyga hansara. Men heldur eingin liggur so lágt, at hann ikki sær og kann bjarga! Hesin útrætti armurin [...] brotsmaður – í okkara stað! Hvussu lágt vit tí liggja, so fór hann nógv lægri enn vit fyri at taka alt okkara á seg, so hann kann fara undir okkum og bera okkum. Honum nýtist ikki at taka sær av okkum [...] armurin hjá Gudi er Jesus Kristus! Hann sum var í faðirs síns dýrd, men frásegði sær hana og setti seg sjálvan óendaliga lágt, so at hann enntá doyði ein vanvirðisligan deyða á einum krossi sum heimsins

sami Gud sær eisini djúpari enn nakað menniskja! Einki – hvørki í himli ella á jørð – kann fjala seg fyri eyga hansara. Men heldur eingin liggur so lágt, at hann ikki sær og kann bjarga! Hesin útrætti armurin [...] brotsmaður – í okkara stað! Hvussu lágt vit tí liggja, so fór hann nógv lægri enn vit fyri at taka alt okkara á seg, so hann kann fara undir okkum og bera okkum. Honum nýtist ikki at taka sær av okkum [...] armurin hjá Gudi er Jesus Kristus! Hann sum var í faðirs síns dýrd, men frásegði sær hana og setti seg sjálvan óendaliga lágt, so at hann enntá doyði ein vanvirðisligan deyða á einum krossi sum heimsins

ævigt samfelag við seg. Men syndafallið oyðilegði hetta samfelagið. Syndin er ein múrur, sum skilir okkum øll frá Gudi. Men við at lata Sonin taka allar syndirnar hjá okkum øllum á seg, gjørdi tann tríeindi [...] menniskju taka ímóti tí frelsu, sum Jesus bjóðar okkum fyri einki, og støðugt halda okkum til hansara. Men Gud noyðir ongan at hava samfelag við seg, tí kunnu vit vraka Jesus. Men harvið gera vit Guds ráð

stormur brestur á; tað fylti alt húsið, sum tey sótu í. 3 Tungur, eins og av eldi, vístu seg fyri teimum, og tær skiltu seg sundur og settust á hvørt eitt teirra. 4 Og tey vórðu øll fylt av Heilaga Andanum og

ella ein slíkur oksi seljast!" Hvíludagurin er ikki til fyri Guðs skyld. Fyri hann kann tað gera tað sama, men hann hevur givið hvíludagin fyri menniskjunna skyld. Sunnudagurin eigur ikki at vera ein plága [...] ikki, at vit skulu liva á hesi fold fyri at vinna allan heimin og ongantíð geva okkum stundir at hvíla og at hugsa um seg. Tað má kennast tóm og meiningsleyst fyri eitt menniskja, einki at hava at síggja [...] fólkið á garðinum, at tey eisini skuldu arbeiða sunnudag. Tá ið ein húskallur vágaði at hava at honum fyri hetta, svaraði bóndin: "Stendur tað ikki skrivað, at um ein oksi dettur í brunnin, skal hann hjálpast

At vera sannur fyri Gudi og sær sjálvum um sína veruligu støðu sum ein syndari, ið ikki livir upp til Guds vilja. Men at ganga í ljósinum er eisini at hvíla í tí, sum Jesus gjørdi fyri meg. At Jesu deyði [...] er eisini við lívi okkara. At vera on-side í Guds eygum er tað avgerandi. Ella sum Jóhannes orðar seg: At ganga í ljósinum! Tí Gud er sjálvur ljós og einki myrkur er at finna í honum. Tí má tann, ið vil [...] deyði í mín stað er nóg mikil bót fyri mínar syndir. Og at eg tí – í Jesusi – eigi fyrigeving syndanna og ævigt lív. At ganga í ljósinum er tað avgerandi. Tá eru vit on-side. So kunnu vit frítt liva lív

eru, ið uttan orsøk eru fíggindar mínir, teir mangir eru, ið fyri onga søk meg hata, v21 ið gjalda mær ilt fyri gott, standa mær ímót, aftur fyri at eg stundi á gott. v22 Far ikki frá mær, Harri, mín Guð [...] meg rakt, tungt liggur hond tín á mær! v4 Í mínum holdi er einki heilt fyri vreiði tínar sakir; í mínum beinum er einki frískt fyri synda mína sakir; v5 tí misgerðir mínar ganga mær yvir høvdið, tyngja [...] mína trá, mín stynjan er ikki fjald fyri tær. v11 Mítt hjarta slær hart, mín kraft er farin, sjálvt ljósið í mínum eygum eg havi mist. v12 Vinir mínir og frændur halda seg frá míni sótt; mínir næstingar langt

sum fær rós í Guðs ríki. Nei, meiningin er, at vit skulu royna alt, sum ger vart við seg. Tað, ið vit koma út fyri av munnligari og skrivligari boðan, tað, ið ljóðar kring okkum í lívinum og sum vit ikki [...] okkara skylda at ávara menniskju móti sviki, hvussu mikið meira má hetta vera galdandi, tá ið tað snýr seg um andalig viðurskifti, sigur Hauge. Vit skulu royna alt. Og royndin skal vera ein meting út frá Guðs

kunnu læra av børnunum, so er tað, at gleða seg til nakað, ið skal koma Fyrra hálvárið gleða tey seg til summarfrítíðina, seinna hálvárið til jólini. Tey gleða seg frammanundan soleiðis, at tey nærum fáa ilt [...] kristiligt at gleðast í vón. Um Menniskjusonin verður sagt einastaðni, at hann sum fyri ta gleði, sum honum var fyri sett, bar kross við toli. Og um vit oftari hugsaðu um ta komandi dýrdina, kundi tað [...] okkum at bera tær byrðar, sum lagdar verða á okkum, meðan vit bíða. Á ein hátt kunnu vit siga, at fyri eitt kristið menniskja er alt lívið sum ein Tollaksmessudagur. Vit liva enn í væntan; men skjótt kemur

vana, sum er so treiskur, at hann nærum livir í egnum mátti? Eitt sinni, sum hugsar fyri teg? Eina rødd, sum talar fyri teg? Ein mátt, sum allatíðina roynir at toga teg niður? Einki førir teg meiri til sigurs [...] Pætursbr. 1,4) Tú hevur sagt: “Tess vegna er tað, at eg boyggi knæ míni fyri faðirinum” (Efesusbr. 3,14) So kanst tú takka Gudi fyri, at hann vil hjálpa tær at sleppa av við henda óvanan. (kelda: ubc.dk) [...] ið 4,7) Tú hevur sagt: “ Við tað at vit bróta niður hugborgir og eitt og hvørt hálæti, sum reisir seg ímót kunnleikanum um Guð, og hertaka eins og hvørja hugsan til lýdni ímót Kristi” (2. Korint. 10,5)