tá í tíðini. Sjálvur hevði hann longu síðan tíðliga í studentatíð síni verið plágaður av sjúku um hjarta- og lunguleiðina, ein sjúka, sum hevði verið honum til stóran ampa øll manndómsárini og sum gjørdi

tá í tíðini. Sjálvur hevði hann longu síðan tíðliga í studentatíð síni verið plágaður av sjúku um hjarta- og lunguleiðina, ein sjúka, sum hevði verið honum til stóran ampa øll manndómsárini og sum gjørdi

resinum. Hann setti seg niður í frið og náðum í kantinuni ella á skrivstovu míni og sang av fullum hjarta: »So langt eg kann minnast, so havi eg hoyrt, um náði og frelsu og frið.« Um Gud sum sín Son gav [...] og troyttari út. Pápin var um hann, bekymraður, við einum so treytaleysum kærleika, at tað skar í hjarta, og Amariel elskaði ikki í tóman heim. Og enn orkaði Tummas at syngja orðarætt: »Eg fell har á knæ [...] deyður, hann sovnaði bara friðaliga inn í ævileikan, inn í allan sangin, sum hann elskaði av heilum hjarta. Og meðan smíl Tummasar, íð boðaði frá sangi, rennir fram fyri meg, hoyri eg seinasta ørindi í sanginum

í miðbýnum í Klaksvík. Leivur leggur afturat, at tey altíð hava gingið upp í fyritøkuna av fullum hjarta, og við økta virkseminum var tað tí náturlig eisini at víðka um hølini. Rætta løtan Hesi 12 árini

uttan embætisfólk. -Ríkisfundurin gevur tískil luttakarunum høvi at taka tað upp, sum liggur einum á hjarta, sigur Jóannes Eidesgaard. Løgmaður hevði fýra mál á skránni, sum hann vildi umrøða við Anders Fogh

gjørdist hugtikin av teimum og søgunum, tey fortaldu frá sínum heimlandi. - Tey vóru altíð blíð og hjartalig, og eg fekk skjótt eina meir fjøltáttaða mynd av teimum, enn fólk vanliga høvdu tá, greiðir Lena

í so mongum, ikki minst í samkomuni í Ebenezer, har hann var ein av ábyrgdarmonnunum. Hann hevði hjarta fyri at kunngera Guds Orð, og mangan var hann saman við øðrum úti á bygd at kunngera evangeliið um

hóast tú tekur dagligt med?sin :,: Tú skalt mær trúgva ? eg vil ikki lúgva ? Tað besta jú er eitt hjartaligt grin. Tralala lalala....:,: Og túrar at ganga - um ei av tí langa - er kondi so gott fyri gomul

arbeiði í Zarepta verið sjálvboðið og stuðlað við gávum, sum Harrin hevur lagt hvørjum einstøkum á hjarta. Dentur verður lagdur á, at hetta er Harrans verk og gjørt í áliti á Hann. Navnið Zarepta. Navnið

ið vit nærkaðust skrivstovuni, veittraði tað føroyska flaggið og beyð okkum vælkomin. Slíkt rørdi hjarta. Vit fóru tá aftur á Egilsstaðir, har vit ótu døgverða á einum gomlum bóndagarði, sum var umbygdur