eitt paradís, og tey, sum í grøvini liggja, skulu reisast upp til lív. Opinberingin 21:3-5 sigur, at Gud skal búgva hjá menniskjum, og deyðin skal ikki vera longur. Eg vísti honum eisini tað sum stendur í [...] vóni, at næstu ferð eg taki hann í hondina á honum, verður tað í einum paradísi á jørðini. Eg biði Gud ugga tey, sum elskaðu Hans David, í sorg teirra. Olaf Berg Nielsen

teir sjálvandi tóku væl ímóti tær; men tó, tú vart alt ov ung til at siga farvæl til okkara verð. Gud mundi tó hava eina meining við, at tú skuldi verða eingil so tíðliga. Men fyri okkum er meiningin ring

spældi sær morgunroðin, so fagurt litaði bø og líð. Ein ungur maður seg leit í kring so glaður var um Guds sjónarring. Frá barni av var hann eygagóður og vinur við alt á hesi jørð. Í bø og haga so lættur,

sannur vinur og nógv avhildin av okkum. Okkara tankar eru hjá Emly og børnunum og teirra familjum. Má gud geva tykkum styrk í sorg tykkara. Friður veri við minninum um Dánjal á Kjalnesi. Eiríkur Thorvaldsson

okkara lívi, og sum tað verður tómt at liva fyriuttan. Friður verið við minninum um tær báðar. Mátti Gud hjálpt og styrkt okkum øll sum høvdu tær so ómetaliga kærar. Ein dag savnast øll í ein skara Og ferðast

saman báðar. Tú var tann sterki kletturin, ið Beinta hevði at styðja seg at, tá harðast stóð á. Má Gud vera hjá tær og troysta og styrkja teg í tíni stóru sorg góða. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir

80'unum, tá hann vitjaði her á landi fyrstu ferð, havi eg valt at skriva nøkur orð um hendan stóra Guds mannin í nýggjari tíð, tilfar sum er at taka av er rúgvusmikið, tó skal tað vera ein forkortað en

má Harrin styrkja tykkum trý í sorgini. ? Óttast ikki! Eg eri við tær! Ver ikki mótfallin! Eg eri Gud tín! Eg styrki teg og hjálpi tær og haldi tær uppi við høgru hond rættvísi Mínar! Esaias 41,10 Sunfríð

tær, og tað nívur meg í hjartað, tí tað er so nógv eg vil siga við teg… Men eg biði fyri tær og biði Gud um at geva okkum styrki sum sita eftir. Tá eg hugsi um teg, góða Unn, er tað við einum smíli, tí altíð

for pokker da ikke Hr. Hvesomhelst, du er trods alt Tingformaður, og endda Tjóðveldismaður. Du gode Gud, hvor blev jeg skuffet. At du ikke skammer dig. Din begrundelse for lønforhøjelsen var, så vidt jeg