at tey longu í dag sova ov lítið orsakað av arbeiði. Sjálvt um eitt fullveldi krevur tað, verður ringt hjá mongum av hesum at arbeiða harðari fyri at gjalda fullveldisrokningina. Ongin stór rokning er

yvirtikin, og síðani hevur ongin havt ábyrgd av kommunuskipanini. ­ Vit eru undirmannaðir, og tað er nóg ringt sum er, men um nøkur ár kunnu fólk vænta sær kommunulæknar sum tosa kroatiskt og onnur útlendsk mál

nýggjum. ? Tað var eitt sindur trupult at fáa taktina í mergin, men tá hon er komin, er tað ikki so ringt at koma runt á gálvinum. Árni sigur, at tú lættliga kann klára teg uttan tær heilt stóru »krúllurnar

Suðuroynni Pauli Lassen heldur, at tað var einki forgjørt um Vaktar og Bjargingartænastan setti ein ring rundanum og ráddi bátum og skipum frá at sigla har, uttan í allarbestu líkindum, tí tað er øgiliga

standa inn fyri tí eg arbeiddi við. Byrjar man fyrst at fara út um tey mørk, man hevur sett sær, er ringt at finna seg sjálvan aftur. Og tað er fyrst og fremst tíðindafólk eg vil vera, sigur Tórun Ellingsgaard

sjálvur ella løgreglan. Tað veit allarhelst bara kvinnan sum lænti bilin. Eigaramaðurin fær heldur ikki ringt til viðkomandi, tí hann veit ikki hvat telefonnummar hon hevur hvussu hon eitur heldur ikki hvar hon

Fólki, at hann kennir seg ikki nóg sterkan at føra samráðingarnar við danir. Nei, eg haldi tað er ringt at senda ein mann avstað, sum tú ongantíð veist, hvar tú hevur, sigur Helena Dam á Neystabø. Fólk

undan skalvalopinum, royndi hon at finna sær onkra hjálp. Og leiðin gekk inn til grannahúsini. Men ringt var at koma fram. Hon smokkaði niður alla staðni, har hon steig í tí bleyta kavanum. - Tað einasta

ansingarplássi í Havn var í. Tá búði hon í vesturbýnum, nú býr familjan á Argjum, har støðan er eins ring. - Tað sum eg stúrsaði við var, at Elin Lindenskov kemur við hesum nú, hon ikki longur er formaður

minstuløn. Flokkurin vísir á, at um talan er um tað fyrsta, verður fíggjarliga støðan hjá sjómanninum ring, og at lítil og eingi líkindi eru fyri tí seinna møgulleikanum. Breið semja Løgmaður segði í Sosialinum