orð og at eg ikki skuldi sleppa úr landinum. Hann segði, at hann hevði meldað okkum fyri at hava stolið bilin, og at løgreglan leitaði eftir okkum. Eisini segði hann, at vit skuldu sleppa at gjalda 15

hús í Evropa, og eg havi áður hugsað um Suðurfrakland og um Skotland, men eg haldi, at Føroyar hava stolið mítt hjarta. Eg leiti seriøst, og vinnmenninir hjá mær, Tummas og Helgi, royna at finna eitt stað

týðiligt, at roynt hevur eisini verið at bróta inn á sløkkibilin. Tað hevur so ikki eydnast og onki er stolið. Løgreglan sigur, at bæði tey og sløkkiliðið taka tað í størsta álvara, at roynt verður at bróta

in eina løtu og líta inn í nakna, ljóta andlitið á veruleikanum. Borgarligu leigusveinarnir hava stolið tína pensjón, og nú stjala tey eisini tín aldurdóm, og tey taka títt arbeiði frá tær, um tey ikki

helst, og tað man vera tað hann hugsar um, tá hann nevnir um "stolið land". Løgið nokk so hoyrir ein aldrin sama mann nevna orðið "stolið land" tá tað snýr seg um Tibet, ella tá Sovjetsamveldið var til [...] endurgivnan í ÚF var ? ja gita? sjálvandi feil! ella í besta fall rein propaganda. "Ísraelar byggja á stolið land," pástóð maðurin. Mær vitandi fingu ísrealar landið, fyrst frá Gudi sjálvum (men tað er sjálvsagt

kunngjørdi Evropatingið eina frágreiðing, har amerikanskar fyritøkur vórðu skuldsettar fyri at hava stolið sáttmálar, sum evropeiskar og asiatiskar fyritøkur skuldu havt. Frakland legði sak móti Bretlandi

Mánadagin blivu tveir bretskir tannáringadreingir, ið eru ávikavist 17 og 18 ár, tiknir í at hava stolið persónligar ognir, ið offur á Auschwitz áttu í sínari tíð. Hetta veit bretska The Independent at

Eivør og gittarin bjóðaðu seg fram. Hon sang ein hálvlidnan sang, ið bygdi á orðini »Tá mundi tú stolið mítt hjarta«, sum hon hevði sitið við kvøldini fyri. Tað sigur ikki so lítið um hennara sjálvsálit [...] Eivør. Í mikudagsblaðnum verður reportasja frá konsertini í Mentanarhúsinum. Leygarkvøldið mundi hon stolið mítt hjarta.

Í hesum førinum vóru tað tveir blaðungir dreingir, sum ikki høvdu aldur til koyrikort, sum høvdu stolið bilin. Løgreglan heldur, at helst hava lyklarnir ligið í bilinum. Um tað verður staðfest, at lyklarnir

tikin fyri at koyra við kenning. Tá ið hann varð kannaður, vísti tað seg harafturat, at hann hevði stolið bilin. Men tað skuldi ikki so nógv til, tí lyklarnir lógu í bilinum, so tað var bara at seta seg