m. Tá í 1949 var hetta lang uttan fyri býin. Tygum vóru húsmóður og partur av tí var at hava bæði seyð og kúgv. Partur av mjólkini varð seldur og hetta var eitt gott íkast, ikki minst tá tygum bestiltu
trøðna har seyðurin gekk. Har hevur tú lært okkum at verða góð við djór, tí eingin hevur røkt sín seyð so væl sum tú – tað er vektin, tá skurðurin er fyri, eitt gott prógv um. Og tá so kjøtið er blivið
og skip, og tað er sjálvsagt ein tryggleiki í sær sjálvum. Hermann Olsen sigur, at eitt er at fáa seyð og fólk av oynni, men hann væntar, at Jóhanna ikki fær nakran góðan túr um fjørðin. - Hvussu verður
hevur sagt við løgregluna, at tað var eitt lík. Í rættinum dag segði hann, at talan kundi vera um ein seyð ella ein hund, ella okkurt annað dýr. Men hann vitsti eisini, at Piddi var ikki stórur maður, men
Vit síggja djór, sum doyðu í ístíðini, eins og vit á einari aðrari framsýning síggja hundar hestar, seyð, kangaroo og onnur súgdjór. Eisini koma vit til eina sera áhugaverda framsýning um mannalívið. Men [...] hevppur í beinunum, halanum og hálsinum á dripna dinosaurinum, júst sum vit kenna tað frá, tá vit drepa seyð. Meðan eg standi og eygleiði sárini á tí dripna, leggi eg til merkis, at tann øgiligi Tyrannusaurus
vakthavandi á politistøðini í Havn í morgun. Aftur í morgun eru fráboðanir um, at bilar hava koyrt á seyð. Ein varð ákoyrdur við vakstrarhúsið í Sandavági og ein á vegnum millum Leynar og Stykkið. Í gjár [...] bóndin endurgjald fyri seyðin frá tryggingini. Í flestu førum boða bilfærarar frá, tá teir hava koyrt á seyð.
næsta slengið og er burtur við tað sama. Vit, sum eftir er, hava nú tíð at práta eitt sindur. Mest um seyð. Eitt sindur spyrja fremmanamenninir um landið, vit síggja, og um hvussu nógv skorið verður. Her verður
føroyskur matur. Men nakrar vikur seinni fær tú at vita, at bóndin hevur ein ótespiligan máta at drepa seyð. Í staðin fyri at skjóta hann við seyðabyrsu og svæva, fer hesin maðurin til fjals við jeppi og harpun [...] steikja á pannuni." Tað er okey. Men so má hetta gjøgnumførast. So má eisini vera í lagi at skjóta seyð, hundar, kaninir og tjøldur við harpun og lata tey renna (ella flúgva) eina løtu til tey doyggja.
tá ið átta menn av “Riddaranum” fóru í land við einum báti at avrokna við bóndan, teir høvdu keypt seyð frá. Báturin holvdist, og sjey av átta monnum druknaðu. Ein bjargaðist við at halda seg fastan undir
Hann hevur havt sera góða heilsu, og hevur velt einar 4000 fermetrar burtur úr nýggjum. Hann hevði seyð, dunnur og høsn, og var annars ógvuliga góður við dýrini. Enn er Jógvan frammi hvønn dag, og gongur