Bøn: Ævigi Guð, vit takka tær fyri, at tú kallaði lærusveinar tínar og grundaði kirkju tína her á fold. Vit takka tær fyri, at tú enn tann dag í dag vilt brúka okkum veiku og syndigu menniskju í tænastu

vera, tá Marita Petersen, fyrrverandi løgmaður Føroya, hósdagin varð fylgd sína seinastu ferð her á fold. Mitt í allari sorgini hendan lívsins heystardag leitaði sólin fram millum skýggini og heilsaði blídliga

til arbeiðis, uttan minsta gruna um, at dagurin, sum bíðaði, skuldi gerast teirra seinasti her á fold. Fólk í túsundatali eru deyð, fleiri ferðir so nógv hava fingið mein, og hugsa vit um hvussu nógv

gevur her, í síni ríku náði; alt tað oss tørvar her í verð, lov, tøkk og prís hann fái. Várt lív á fold ein byrjan er, til ævigt í Guds ríki; og tað er Jesu sáttargerð, hon aldri frá oss víki. Ein frelstur

í Fugloy var afturgongd, sum hann tilskrivar einum ávísum navnnevndum limi, sum farin er hiðani av fold. ?So lítið skal til, at á einum lítlum plássi skal bara ein atkvøða til at ávirka prosentpartin munandi

Ein heilsan til okkara høgt elskaðu mammu, sum sovnaði her úr fold annan sunnudagsmorgun í advent. Vit systkini vilja altíð minnast teg, elskaða mamma, sum eina dýrabara mammu og eina megnarkvinnu. Nú

dag skulu møtast aftur ? ta trúgv sum mamma og pápi altíð hava lært okkum: ?Tá lívið er liðugt her á fold, er ein nýggj byrjan fyri framman ? tað æviga lívið, har vit øll skullu møtast aftur?! At enda vil

eru flógvar fyri tí deyða, sum nú liggur lík og verður gjørdur klárur til seinastu ferðina her á fold. Sálin er langt síðan farin á flog mót vestri og hon stevnir nú móti tí landi, sum hugur Johans stóð [...] verða og soleiðis verður. Johan, við sera vánaligari heilsu í mong Harrans ár, fekk fleiri dagar her á fold enn so mangur annar, nógv frískari enn hann. Við søgdu hvørjum øðrum farvæl stutt undan jólum í fjør

lítla umhvørvi, vildi hann siga, at Jesus hevði á teimum fjaldu kreftunum, sum fremja Guðs vilja á fold. Og báðum var, sum teir trúðu. Nú skulu vit ikki máta trúnna hjá hvør øðrum, hvør ið hevur eina veika

við hesum uppskoti hansara, hvussu inniliga hann so ynskti sær tað. Saman við øllum skapninginum á fold varð hann noyddur at boyggja seg fyri tí lóg, sum er galdandi alt livandi: Vit verða fødd til at doyggja;