og skip, og tað er sjálvsagt ein tryggleiki í sær sjálvum. Hermann Olsen sigur, at eitt er at fáa seyð og fólk av oynni, men hann væntar, at Jóhanna ikki fær nakran góðan túr um fjørðin. - Hvussu verður

hevur sagt við løgregluna, at tað var eitt lík. Í rættinum dag segði hann, at talan kundi vera um ein seyð ella ein hund, ella okkurt annað dýr. Men hann vitsti eisini, at Piddi var ikki stórur maður, men

Vit síggja djór, sum doyðu í ístíðini, eins og vit á einari aðrari framsýning síggja hundar hestar, seyð, kangaroo og onnur súgdjór. Eisini koma vit til eina sera áhugaverda framsýning um mannalívið. Men [...] hevppur í beinunum, halanum og hálsinum á dripna dinosaurinum, júst sum vit kenna tað frá, tá vit drepa seyð. Meðan eg standi og eygleiði sárini á tí dripna, leggi eg til merkis, at tann øgiligi Tyrannusaurus

vakthavandi á politistøðini í Havn í morgun. Aftur í morgun eru fráboðanir um, at bilar hava koyrt á seyð. Ein varð ákoyrdur við vakstrarhúsið í Sandavági og ein á vegnum millum Leynar og Stykkið. Í gjár [...] bóndin endurgjald fyri seyðin frá tryggingini. Í flestu førum boða bilfærarar frá, tá teir hava koyrt á seyð.

næsta slengið og er burtur við tað sama. Vit, sum eftir er, hava nú tíð at práta eitt sindur. Mest um seyð. Eitt sindur spyrja fremmanamenninir um landið, vit síggja, og um hvussu nógv skorið verður. Her verður

føroyskur matur. Men nakrar vikur seinni fær tú at vita, at bóndin hevur ein ótespiligan máta at drepa seyð. Í staðin fyri at skjóta hann við seyðabyrsu og svæva, fer hesin maðurin til fjals við jeppi og harpun [...] steikja á pannuni." Tað er okey. Men so má hetta gjøgnumførast. So má eisini vera í lagi at skjóta seyð, hundar, kaninir og tjøldur við harpun og lata tey renna (ella flúgva) eina løtu til tey doyggja.

tá ið átta menn av “Riddaranum” fóru í land við einum báti at avrokna við bóndan, teir høvdu keypt seyð frá. Báturin holvdist, og sjey av átta monnum druknaðu. Ein bjargaðist við at halda seg fastan undir

Hann hevur havt sera góða heilsu, og hevur velt einar 4000 fermetrar burtur úr nýggjum. Hann hevði seyð, dunnur og høsn, og var annars ógvuliga góður við dýrini. Enn er Jógvan frammi hvønn dag, og gongur

taka til takkar við einum sætta plássi, og ásanna, at tað ikki er bara bara at ganga fjøllini og reka seyð, og eisini ásanna, at hesu ferð vóru bæði Casper Rosen og Uni Heðinsson frammanfyri, á ávikavist 4

Føroyar til seyðaoyggjarnar. Tí verður hildið, at onkur hevur verið í Føroyum undan honum og havt seyð við sær. Teir næstu, sum komu, vóru írskir munkar, sum komu higar fyri í friði og náðum at dyrka Gud