Anfinn Kallsberg hevur boðað frá, at tað er ikki vist, at hann stillar uppaftur á næsta løgtingsvali Tað kom fram á aðalfundi í Norðoya Fólkafloksfelag nú ein dagin. Á fundinum vísti hann á, at tað er

eg eri nokk ikki tann einasti, sigur hann. Hann ásannar, at tað er neyðugt at gera neyðsemjur í politikki, men tað skal kortini valdast, heldur hann. Hann sigur, at tað eru nógv viðurskifti, hann er ósamdur

praktiskum politikki í Føroyum øll hesi árini. Og so leingi spurningurin ikki er avgreiddur, fer hesin spurningurin framhaldandi at liggja sum eitt tungt skýggj yvir øllum føroyskum politikki. Tí heldur [...] ið úrslitið av eini slíkari fólkaatkvøðu fyriliggur er hesin spurningurin avgreiddur í føroyskum politikki. - Er meiriluti fyri loysing, taka vit tað til eftirtektar. Er meiriluti hinvegin fyri framhaldandi

siðvenjur fara at taka seg upp, og er tað at fegnast um. Serdømi í føroyskum politikki Tað má sigast vera serdømi í føroyskum politikki, at eitt uppskot frá andstøðuflokki við bert einum tingmanni vinnur frama

– abbi Mouritz Mohr jbr. ”Kongsbøndur í Hoyvík” eftir Per Mohr í Varðanum 1955 – var raktur av politikki, sum í dag hevði verið kallaður Berufsverbot (s.43). Tað er: ”Forbud mod ansættelse af ”forfatn

Viderø og mong, mong onnur. Í fjórðingøld hava vit tvær ferðir verið illa viðfarin av “føroyskum” politikki. Í 1992-1993 rýmdu føroyingar í túsundatali sálarleysir av landinum. Orsøkin til hetta óskilið var

eldin í danska tónleika grand prix kappingini í Danmark. Í dag er ikki bara ein spennandi dagur i politikki. Hetta er eisini ein sera spennandi dagur hjá føryskum tónleiki, tí tað er um ein góðan hálva tíma

Eitt herróp í føroyskum politikki seinastu nógvu árini hevur verið, at vit mugu velja kós – samband ella fullveldi. Men hetta er ikki rætt, øll vita, at leiðin í føroyskum politikki gongur fram móti føroyskum

at henda, tað sigur søgan einki um. Stjórnarskipan Føroya átti at verið eitt stórmál í føroyskum politikki, eitt mál sum ein løgmaður av fullum huga átti at brent fyri at fáa framt, tí tað hevði gjørt hann

lesa vit, at navnframi náttúrufrøðingurin Nicolai Mohr (22/11 1742 – 4/2 1790) ”varð raktur av politikki, sum í dag hevði verið kallaður Berufsverbot.” Hetta var eitt fyribrigdi í Týsklandi, sum fyri hálvari