heilsuverkið fyrst og fremst at tæna sjúklinginum. Hetta vil so aftur hava við sær, at tað verða summi ting sum fara at bera til og onnur sum ikki bera til. Ein fer ikki at fáa meir fyri minni. Tað er nú einaferð
og innanfloks. Hesir eginleikar kunnu ikki yvirmetast. Vit, sum komu nýggj inn í flokkin og inn á ting í 1998, hava sera nógv at takka Hergeiri fyri. Hann hevur verið røddin og hondin, sum hevur stuðlað
fyri fjøldina – Eg eri akkurát byrjaður at arbeiða við filmi av álvara. Eg skal læra og royna nýggj ting, men sjálvandi er tað keðiligt, at Høgni ikki dámar alt, sum eg geri, sigur Heiðrikur ikki sørt speiskur
og trívist væl við tí, hann fæst við, heldur hann tað vera týdningarmikið at kunna práta um onnur ting enn arbeiði. - Tá mann situr í einum starvi, sum eg geri, er umráðandi at vita, nær tú skalt tosa
vil arbeiða í Føroyum, men at hon vil prógva, at tað ber til at verða føroyingur, og gera spennandi ting aðrastaðni í heiminum. - Hví skulu vit føroyingar ikki duga líka væl sum ein, sum býr í Paris ella
ir reglutrælir. Nøkur okkara halda faktiskt, at føroyingurin er ein rationell vera, og ikki eitt “ting”, ið kann endurgerast eftir statsins idealmynd. Nøkur okkara finna seg ikki í harraboðum, at blíva
í málinum. Eisini Steingrímur Sigfússon, fíggjarmálaráðharri, undraðist á útsøgnina hjá føroyska tingmanninum og harmaðist vegna føroyingar um málið. Íslendska sjónvarpið hevði eisini spurt fólk í
grein 25-nevndin varð vald aftur, velur flokkurin so Bjarna Djurholm í nevndina, hóast hann er einasti tingmaður, sum alment hevur látursgjørt arbeiðið og ikki vildi atkvøða fyri at seta grein 25-nevndina
føroyska grundlóg og álopini á tað Eftir at vit hava stríðst í 11 ár fyri tí, er nú uppskot lagt á ting um føroyska grundlóg, sum skal leggjast til fólkaatkvøðu. Fyri fyrstu ferð fær altso Føroya fólk høvi
myndirnar. Tær skulu ikki kenna tað sum um, at tær posera síni strekkmerkir. Tað eru nevniliga nógv ting, sum man kann gera, fyri at tað, sum tær eru keddar av, ikki kemur í fokus, men verður dempað niður
