var maðurin, sum nakrar fáar dagar seinri setir tað fram sum sítt egna. Soleiðis ber eisini til at mala á politisku kúluni, í eini opportunistiskari eufori, ið eittans hevur til endamáls at flyta brennidepilin

okkum øllum er at broyta hugburð – og ikki lata nakran gera tað fyri okkum. Vit eiga at gevast við at mala í tí sama, men ganga nýggjar leiðir, síggja nýggj ting og nýggjar møguleikar. Tørva nossir Hann vísti

loysingina. Okkara ávaringar til føroyska veljarin vórðu ikki tiknar í álvara. Hóast hetta loyvi eg mær at mala loysingarmonnunum til at hugsa seg um. Tit eiga at hugsa um avleiðingarnar av at sleppa øllum teimum

kvoturnar av pollack í Alaska, eru skerdar og tað loysir seg betur at skera hann til flak, heldur enn at mala hann til surimi. Annars er tað ongin annar í Evropa, sum gera surimi, uttan ein franskur trolari,

gevur eisini dygd og søgan er eftirfarandi. Stjørnumyndin Karlsvognurin hevur sjey stjørnur og hesar mala kring Norðstjørnuna. Tær hava malið langt áðrenn nakar mógvur var í Føroyum og tær eru tigandi vitni

út av tekjuni. ? Nei, tað minnist eg einki til, og tískil veit eg heldur ikki, hvørjir tankar kunnu mala í høvdinum á einum í teirri løtu, tú kemur soleiðis fyri. Hann heldur, at hann hevur mist vitið í

Hinvegin hava flakavirkini sum er, ikki ráð at betala meiri enn 3,25 fyri kilo av upsa fyri at fáa tað at mala runt, men skipini skulu hava fýra krónur fyri kilo fyri at tað at bera til. Verður tosað um saltfisk

ger tíðin allan dagin, gamli maður?« »Tíðin má allan dagin syrgja fyri, at hjólini í øllum klokkunum mala«, flenti tann lítli, gamli maðurin, »at tey snara og renna, so menniskjuni eisini snara og renna«

tað. Rullutrappurnar í Daells Varehus steðgaðu fyri nøkrum árum síðani, ímeðan rullutrappurnar, sum mala í klingur í føroysku útgávuni - Dahls Varehus – koyra upp og niður so hvørt sum hugsjónarleysir tingmenn

hvønn einasta dag, bara fyri at koma upp á somu løn, sum hesir fyrrverandi løgmenn, sum nú ganga og mala fyri onki. Løgtingslimir væl løntir Fyri løgtingslimir eru sam­sýning­arnar ikki so grovar og fyrimunirnir