plássunum til Klaksvíkar. Hon gjørdist Norðoya móðir. Var tann trygga góða havnin. Millum Kjøl og Klakk var akkerið kastað. Og á Klaksvíkar Sjúkrahúsi varð tikið í móti gentum og dreingjum. Hetta varð býurin

Joensen og Sonhard Johannesen fyri poppkonsert í Klaksvík. Í tí sambandi komu Rudolf, Sonhard og Ólavur Klakk og spurdu Hanus, um hann vildi spæla guitar í einum bólki saman við teimum. Tað var gamaní, og bólkurin

blev skrevet af Christoffer Michael Olsen, som dengang arbejdede hos den kongelige monopolhandel i Klaks­vig. Han beretter følgende i 1844: Løverdag 22. juni kom Kronprindsen til Færøerne med Fregatterne

umborð. Men, skip­­­­arin, Andreas á Høvdanum, sum var av Strond­­­um, var sum tað skilst staddur í Klaks­vík, so helst eru teir farnar at rigga til at fara til fiskiskap. Tað var greitt, at skotski reiðarin

hann var vertur í nýggjárssending á gamla Reinsarínum, og eisini legði hann rødd til sendingarnar um klaks­víksstríðið. – Hetta seinasta var tó meira av tilvild, tí okkurt forfall var, minnist meg rætt. Eg

end­ur­nýgging av fiskiskipaflot­an­um umleið 1930, tá ið fleiri skonn­artir komu til dømis eisini til Klaks­víkar. Johan Nolsøe í Vági keypti Yvonnu í 1929. Hon var bygd í 1920 og var merkt 125 nettotons. Væl

seld til Íslands, og Jógvan var við at føra hana yvir. Henda ferðin var ikki tespulig. Teir fóru av Klaks­vík 11. oktober og kom ikki til Reykjavíkar fyrr enn 6. november. Jógvan segði seg ikki hava verið

eftirkomarar hjá Sunnevu og Johannes Heinesen á Viðareiði. Døg­urði var leygarkvøldið á sjómansskúlanum í Klaks­vík. Tey vóru um 125 í tali. Tey, sum hittust her, vóru systkin, systkinabørn og trímenningar. Vit

Bilur stolin í Klaksvík Tað var tíðliga leygarmorgunin, at ein klaksvíkingur ringdi á politistøðini tí hann saknaði bilin hjá sær. Hann varð stolin av Stangarvegnum um náttina. Talan var um ein Mitsub