sum koyrdi Føroyar á húsagang fyri 10 árum síðani. Hetta ger bókina hvørki verri ella betri, men lesarin má allatíðina hava í huga, at málið við bókini er at undirbyggja eina ávísa fatan av søguni. Tað

”Har ið...”. til dømis kapittul eitt: "Har ið Nóa fær vissu fyri at várið er komið". Á tann hátt er lesarin lokkaður inn í søguna, áðrenn hon hevur umrátt seg. Søgan ”flýtur” sera væl, og málið er lætt, hóast [...] dømis áarsveim, ljósberar, flogkøttur, sniffil og annað. Fremst í bókini er kort yvir Dalin, so lesarin sær, hvar søgan fer fram. Sum kunnugt setir bert hugflogið markið, tá um skaldskap ræður. Til ber [...] persónar og so framvegis. Treytin er ”bara”, at teksturin er væl skrivaður og hongur saman. Sleppur lesarin undan at stúrsa yvir eitthvørt ólogiskt, er tað eydnast høvundinum at forføra lesaran. Eg haldi,

rútmuna í yrkingini. Fyri Alexandur er eitt av endamálunum við at týða yrkingar altíð, at føroyski lesarin til endan situr við eini vakrari, minst líka góðari og helst betri yrking, enn tí upprunaligu. Og

Sørensen ikki gloymt at undrast yvir, stuttleika sær við og bara njóta listina á ein hátt, sum vanligi lesarin skjótt verður gripin av

sindur meir við fakligu heitini, er ein orðalisti aftast í bókini, sum ongantíð dettur í felluna, har lesarin druknar í frøðiheitum. Eldhugaður serfrøðingur Hóast bókin ongan iva letur vera um, at Inger Smærup

men ringt er at skriva um hana aftaná. Ein bók um flugur Tað serliga við hesi ”bók”, er júst at lesarin ikki veit, hvat hon lesur. Her er sjálv kontraktin millum lesara og høvund so mikið rúmsátt sett

letur teir einstøku persónarnar fáa skap í samspæli og samanbrestum við hinar persónarnar, so at lesarin (ella áskoðarin) fær rúm til at uppliva, hugleiða og taka samanum sjálvur. Hjá Hanusi Kamban afturímóti [...] til, hvussu tað alsamt verður meiri og meiri synd í Hans Andriasi Djurhuus, so syndarliga synd, at lesarin (ella leikhúsgesturin) at enda kleimist í eini pylsupressu av samhuga og teirri hvør-ljót-er-ikk [...] tátti, at Villi, sum tað eitur á læknamáli, fær erectionem penis (t.e. standing ella stívan), mundi lesarin (ella leikhúsgesturin) nóg illa varnast hann. (Í hesum viðfangi er tó ikki takandi fyri, at pikk

fjølmiðlunum – eisini teimum føroysku - byggja á nógv tilvildarlig stríðsmál, tí í hesum søgum fáa lesarin og hyggjaran mest drama. Ber tað til at kalla politikk fyri ein sjónleik í miðlunum? Ja, tað er tíverri

men aðrastaðni eftir vegnum vóru eisini einstakir fiskar at síggja. Hvør samanhangurin er, visti lesarin ikki, og tað vita vit heldur ikki. Nærliggjandi er at hugsa sær, at onkur, sum hevur havt fisk í

sum bert loyva sær at vera ósamd við hann. Skal bert siga, at hetta er ikki borðbært, og so kann lesarin hugsa sær til restina. Verður stýrdur av øðrum Hansara grugguti hugaheimur sæst eisini, tá ið JH