hava verið 613 yvirnáttingar, bæði menn og kvinnur hava nýtt hendan møguleikan. Umframt hesi hava mong onnur verið og vitja, onkur fyri at fáa eina máltíð, meðan onnur hava haft fyri neyðini at samtala

hava verið 613 yvirnáttingar, bæði menn og kvinnur hava nýtt hendan møguleikan. Umframt hesi hava mong onnur verið og vitja, onkur fyri at fáa eina máltíð, meðan onnur hava haft fyri neyðini at samtala

er framvegis grundarlagið Hóast mótstøðuna frá gomlu vinnulívsmonnunum er greitt, at fiskivinnan í mong ár framyvir er høvuðstilfeingið hjá føroyska samfelagnum. Men møguleikin fyri virðisøking liggur ikki

testamenti. Nevnast kunnu oratoriini Esther, Deborah, Saul, Israel in Egypt, Samson, Judas Maccag mong, mong onnur. Men í MESSIAS er tað øðrvísi. nú snýr tað seg ikki um einstaklingar og um, hvussu eitt einstakt

jazz. Til háborðs Føroyskur rútmiskur tónleikur tykist við Prix Føroyum at vera sloppin til háborðs. Mong minnast vit prátið tey fyrstu árini, tá Norðurlandahúsið kom. Har fóru bert tey fínu, tey, ið hildu

undir blaðhøvdi »Dimmalættingar«, ? álítandi tíðindi ? hóskar so í øllum førum ikki altíð. Vit eru mong, sum í hesum tíðum, nú jólini stunda til, halda tað vera bæði syrgiligt og primitivt, at størsta blaðið

reinskeraranum. Tær edv stýrdu fløðilinjurnar hava tann fyrimun, at tær kunnu skráseta góðsku og mongd hjá hvørjum einstakum reinskerara, hóast fiskurin verður fluttur eftir bondum. Aðalmunurin er, at

ynskja Óla og Súsonnu vælkomnum í húsið. Nú er tað so, at Óli er ikki fastur fúsur her í húsinum, sum mong tykkara kanska ikki vita, hann býr jú á Skála, har fær hann frið og stundir til at gera allar sínar [...] nú sendar um internetið. Vit á blaðnum hildu tað vera rætt at hátíðarhalda hetta høvið, nú Óli í so mong ár nærum hevur verið einsamallur blaðteknari í Føroyum. Tað sigur heldur ikki so lítið, at hann hesi

leiða og stýra landinum. Nú er tað so fólkaflokkurin, sum skal kjósa sær nýggjan landsstýrismann, og mong munnu hava bíðað við spenningi, hvør fór at fáa ábyrgdarstarvið at vera fiskimálaráðharri. Hóast floksins

Hetta er sjálvsagt eitt stórt stig, sum mong munnu ógvast við. Tingformaðurin segði her fyri, at tinghúsið kundi beinast burtur, tí tað »einki søguligt virði hevði«. Men tað er sum vit síggja upp á tað