Fríggjamorgunin bórust boðini um, at Bjørn Harlou, landsdjóralækni var farin, eftir drúgva sjúkralegu. Bjørn Harlou byrjaði sum landsdjóralækni í Føroyum seint í 1995. Í sínum arbeiði hevur hann serli

Í dag er júst eitt ár síðan tú so brádliga varð tikin burtur, og hettar fær meg at hugsa um, hvussu trupult tú mangan hevði tað, tá tú vart millum okkum. Góða Karin, tú vaks upp saman við systkjum tín

Jógvan var føddur við Gjógv, sonur Jóhan Joensen í Blásastovu frá Gjógv og Jørginu f. Mørkøre úr Skúlanum á Eiði. Hann var elstur av trimum systkjum. Tvær systrar komu aftaná. Hann var fimm ára gamal,

Christian og eg vóru starvsfelagar umborð á Norrønu í umleið átta ár, og vit komu at kennast rættiliga væl, og vit høvdu tað ógvuliga gott saman. Vit vóru ikki altíð líka samdir, men vit virdu hvønn a

í Nólsoy tann 26. juni 1927 og hon andaðist í Tórshavn tann 21. august 2000 aftan á eina langa sjúkralegu. Nú er hon farin heim til Jesusar. Sloppin undan sjúku og pínu. Mínir tankar leita til Ovild o

Finnur Lómstein er tann, ið hevur drúgvastu royndirnar í fyrisiting innan loftmiðlar í Føroyum. Hann byrjaði sum skrivstovumaður í útvarpinum 1. apríl 1963 og gjørdist seinni leiðari á fíggjar- og fyr

Finnur var sonur Eriku og Høgna í Syðrugøtu. Hevði tað gleði í eitt heilt ár at arbeiða sman við Høgna. Álitismaður, sum stóð fyri nógvum av tí laðingararbeiði, sum er gjørt í samband við landsvegin g

Tað er Jóannes. Jóannes var ein sjáldsamur maður. Hann var vinsamur við øll fólk. Altíð helt hann fyri: Nú vinurin, hvussu gongur. Hann var altíð við tí góða orðinum. Sum ein helt fyri, at um nakar ge

Hósdagurin 6/7-2000 gjørdist ein sorgardagur fyri okkum, tí tá andaðist mamma og vermamma okkara brádliga alt ov ung ? einans seksti ár. Hon var, sum so mangan, komin til Havnar at vitja okkum, og vit

Nokk var Arnbjørn ikki ungur longur, og nokk var heilsan farin at bila, men brádligi deyði kemur altið sum eitt sjokk. Ringt er fyri okkum vinum, men hvaðna verri fyri børnini, sum tó heldigvís eru vi