onkur traðkar við síðuna av. Orsøkin er helst, at status og tað at missa status fyllir nógv í okkara mentan – og tá atliti hjá miðlunum er móttakarin, verður hetta normurin. Alain De Botton vísir í almenna
hevur sagt, at í framtíðini skal landbúnaðurin vera ?annað enn mentan og frítíð?. ?Hetta er eitt uppskot, sum fullkomiliga brýtur við alla mentan og alla siðvenju, sum hevur verið í Føroyum, síðani landið [...] fyri øllum vanligum jarðarbrúki í Føroyum og tað fer sostatt at beina fyri einum parti av okkara mentan, sum er líka gamal sum landið sjálvt, sigur Kári á Rógvi, lógfrøðingur, sum er formaður í Óðalsfelagnum
havnarfólk og vitjandi í býnum." Nomið verður við evni sum heilsu, trivnað, samferðslu, umhvørvi, mentan og menning. Skráin er ikki drúgv, tí allar røðurnar eru um tíggju minuttir. Røðarar eru Súsanna á
meira nútímanshóskandi lóggávu um løgreglu og rættarskipan og samstundis tekur atlit til føroyska mentan og søgu, sigur løgmálaráðharrin, Søren Pape Poulsen. Eitt nú skal løgreglan í Føroyum javnsetast
felagið. Í hesum sambandi vísir Havbúnaðarfelagið á, at tað er hvørki gomul siðvenja, ella føroysk mentan, at drepa springara. Á flestu plássum í Føroyum er tað ikki vanligt at drepa springara, og tí
í føroyskum gentilfari kemur øllum samfelagnum til góðar: fólki, gransking, útbúgving, umhvørvi, mentan og mentanararvi. Vit seta okkara ílegur til taks fyri allan heimin. Vit skulu sjálv hava ágóðan og
hvat ein rættur føroyingur er. Talu-, hugsunar- og trúarfrælsi eigur at vera so inngrógvið í okkara mentan, at ein eigur at kunna úttala seg ímóti ekstremum nationalistiskum tendensum, uttan at verða lagdur
óhappunum standast av, at menn hyggja eftir kvinnum, meðan teir koyra bil. -Vit hava okkara egnu mentan, og ein partur av henni er, at menn hyggja at tí, teir halda vera vakurt, sjálvt um tað fær teir
okkara søguligu støðum, má eg siga, ræðir meg. Tað er ikki góð vón fyri framman fyri okkara søgu og mentan við slíkum fólkum við ræði. Hvat verður tað næsta? Hvar í landinum fara teir næstu ferð, uttan ávarðing
korinum hjá listafólkunum, fóru vit í holtur við eitt lýsingarátak við slagorðinum: “Mentan selur fisk. Fiskur selur ikki mentan.” Alt hetta tilsamans hevði við sær, at listafólk á fyrsta sinni komu á breddan [...] skúlabyggingar, tey, sum eru menningartarnað og sinnisveik skuldu fáa betri sømdir, heilsupolitikk og mentan og list. Tað er hetta seinasta, sum hevur mín áhuga framum hini. Eg royndi at møta upp til teir politisku