socialismunnar brúsandi kelduvað javnaðar stórsigur brátt! socialisman loysti trælabandið frælsistrá í hjarta ber mergjaða brøðralags andi javnaðarfylking á sigursferð! lógvatak nú takið saman! sonnu, frægu
politiskur fundur, har menn (og ein kvinna) bóru fram tað, sum tey veruliga høvdu liggjandi í sínum hjarta. Tíðaravmarkingin (tey høvdu ásetta tíð at tosa í) gjørdi, at onkur teirra gjørdist eitt sindur knappur [...] staðfestir veruleikan í omanfyriskrivaðu útsøgn - ppppv*). Teir megnaðu væl at bera seg, høvdu sál og hjarta, og hildu sær í ovurstóran mun frá at kasta tøð í andlitið á hinum flokkunum. Avgjørt størsti fagnaðurin
var fyrsta kvinna, sum hevur havt fast sæti á Føroya løgting. Við sínum stóra hjarta hevur Jona altíð havt nógv uppá hjarta. Eitt av hennara hjartamálum, tá hon kom upp í politikk, var at stuðla arbeiðsfólkinum
áðrenn valið. Nevn eitt mál, sum tú vilt arbeiða fyri? ? Tað eru serliga tvey ting, sum liggja mínum hjarta nær. Fiskivinna og landbúnaður. Hvør er tað stuttligasta valevnið, sum tú kennir? ? Har er kappingin
hann liggur nógv betri fyri. Hugsa meiri um dagligt breyð Men tað, sum liggur suðuroyingum næst at hjarta í hesum døgum eru ikki langtíðarmál sum undirsjóvartunnil. Teir hugsa nógv meiri um hóttafall í
nakað gylt vallyfti í valstríðnum, men Fiskivinnuskúlin í Vestmanna er nakað, sum liggur henni á hjarta. ? Projekteringin fyri einum nýggjum skúla skal vera liðug í oktober, og hesum ætlanunum fer man
fyrstuni, um hann skuldi tosa um eina hjartaskurviðgerð, so vísti hann í sendingini eitt modell av einum hjarta, har hann greiddi frá, hvussu ein tílík hjartaviðgerð gongur fyri seg. Tað ger hann ikki longur.
menningartarnað. Eg má siga, at tá eg sá M´as Blues Band spæla í Vestmanna skúla, tá rørdist mítt hjarta, og eg hugsaði. Vit eru rík sum samfelag, at eiga hendan vælsignaða bólkin av menniskjum, sum skapa
bleiv sungin, ýldu sambandsmenn »BUUUH«, meðan teir hinvegin sungu danska »yndiga landið« av fullum hjarta. Føroysku leikararnir allir stríddist mennskir av fullum huga og stóðu dønum javnir í leiki bæði
stuðul hjá brekaðum. Tær høvdu báðar hug til at sleppa út í heimin og hjálpararbeiði lá teimum á hjarta. Tær arbeiddu á einum kristiligum skúla fyri gøtubørn miðskeiðis í Cape Town. Tað er ein privatpersónur