frá landsstýrisfólkum til okkurt, sum hevur verið frammi í almenna kjakinum í bløðum og á portalum. Og rættiliga ofta »fegnast« landsstýrisfólk um okkurt, sum tey hava gjørt og halda
runda degnum og takka honum fyri samvitskufult og slóðbrótandi arbeiði tey árini, hann var formaður okkara. ------ Óli
fara at vísa henni, hvussu vit liva og virka í Føroyum so at hon kann gera sær sína egnu meting av okkum sum fiskivinnutjóð, sigur hann. Jacob Vestergaard heldur eisini, at tað kann vera gagnligt at
hetta gjørdi at tú sum áhoyrari bara kundi seta teg afturá, og nýta allan tónleikin sum hon bjóðaði okkum. Tann torskilda røddin Um ein skal lýsa songrøddini hjá Mariu, ja, so hevur ein eina avbjóðing fyri
mugu tey, sum frammanundan rinda skatt her, gjalda uppaftur meira, slær hon fast. – Tey flestu av okkum vilja jú hava eitt vælferðarsamfelag, sum tað vit nú hava – ella kanska eitt við enn betri tænastum [...] kappingarfør. Og úrslitið er, at vit eksportera okkara arbeiðsmegi. Samstundis forðar okkara egna lóggáva okkum at taka útlendska arbeiðsmegi uttanfyri norðurlondini inn í staðin fyri. – Í løtuni er tað serliga
Hetta eitur í føroyskum »at marka«. Onkursvegna kennist tað tó føroyingum ov lættvunnið at nýta okkara egna orð »marka« í hesi merking. Av einihvørji orsøk stendur danska orðið sterkari í huganum
nú heldur, at Sjúrður hevur gjørt alt ov lítið til at ávirka stjórnina. Heldur enn at fortalt okkum, at Sjúrður hevur gjørt ov lítið, so átti Edmund at tikið lógvatak saman við Sjúrði, og sett
Politiskt/búskaparligu viðurskiftini hava sett okkum karmar at arbeiða innanfyri. Okkara uppgáva er gerða okkara gerning innan hesar karmar ístaðin fyri í tíð og ótíð brúka nógva orku til at umrøða [...] farið alt ov skjótt til Føroyar eftir, at serlæknagóðkenningin er komin. Soleiðis fáa nógvir av okkara yvilæknunum heldur ikki tær neyðugur royndirnar sum skulu til fyri at kunna røkja serlæknatænastu
Knørrur drívandi aftur við borðinum á Lillie. Hann hevði rent sprytið gjøgnum bjargingarbátin hjá okkum. Allir av manningini komu beinanvegin upp á dekkið, bæði úr kahúttini og lugarinum. Eg havi
Ynsktu danir í síni tíð at gera tað, kundu teir lættliga, so fámentir vit føroyingar vóru, útrudda okk-ara mál og mentan, eins og gjørt var av onglendingum í Hetlandi og Orknoyggjum, men danir gjørdu tað
