hevur strítt tað góða stríð nú er skeiðið runnið, kom hvíldin blíð. Nú verður friður, her enda er spæl legg boða tín niður, tú nýtti væl kom Harrin teg biður at skoða himnasal. Hvíl í friði góði vinur. Ærað

dystur. Jóannes hevur eisini roynt seg sum leikara í øðrum feløgum, og var millum annað eitt stutt legg í Noregi. Hann hevur verið høvuðsvenjari hjá fleiri liðum í bestu deildini hjá bæði monnum og kvinnum

skál av reyðum linsu­vellingi”. Skriftin og fornuftin siga, at um tú nakrantíð skalt náa á mál: ”So legg av tað, sum tyngir”. Søren Kierkegaard sigur tað meiri avan­serað:”Renn ikki ørindi í tilveruni, men

javn­an at hoyra í miðl­u­num við sínum beinraknu grein­ing­um av dagsins poli­tikki, har hann ikki legg­ur fingrarnar ímillum, um tað so eru gerðir hjá hans­a­ra egnu partafólkum ella mót­støð­u­fólk­um

viðlíkahald av grøvini og ei­na árliga prestavitjan, at hann slep­ti hesi ætlan. Hann vildi ikki á­legg­ja sínum eftirkomarum hetta stríð­ið. Tískil er hann grivin í Kald­bak, har innskrivtin á hansara

síðani HB skifti venjaran út, hevur hann ikki verið fastur maður har, greiðir Jákup Mikkelsen frá og legg­ur aftrat, at hann eingi krøv hev­ur sett, um at hann skal vera fyrsta­valið millum stengurnar. Er

húsbrúk Tíðindaverturin hevur tó ikki bert hildið seg innan tíðindavinnuna. Hann hevur eisini gjørt eitt legg inn í skemtiheimin, tá skemtisendingarnar hjá V4 vóru í hásætinum. - Eg dugdi at herma eitt sindur

- Hoyr, Símun, mælti tá meistari: Tú teinar tær fá og snørið, Loys frá og legg út á fiskimið, tí fongur ei fæst í fjøru! Legg’ árar út, meðan dagur er, og rógvi handan tey yðstu sker. Guð faðir á ferð

(som fik min gamle lundapisa ved min afrejse fra Thorshavn.) En særlig anledning til, at disse mine lege­kammerater ofte søgte Nystue var den, at en gammel kone Birthe på Klett i Thorshavn daglig kom til

gin heldur skiparin á turrum - langt frá havinum. Saman við Helenu og børnunum er hann farin eitt legg til fronsku alpurnar.