Tað vóru eini sera tung boð frá læknanum, tá okkara kæra kona og mamma fekk at vita, at hon var vorðin illa sjúk av krabbamein. Tú hevði følt teg illa tilpassar í langa tíð og visti, at okkurt álvarsl

Um sólstøður, tá flestu stákaðust fyri at fáa tað seinasta frá hondini til jóla, gjørdist mamma sjúk og var innløgd á Landssjúkrahúsið, har hon so líðandi viknaði og annan dagin í nýggja árinum slepti

mindste til nogen “Under­trykkelse.” Magister Michelsen død Dimmalætting hevði 1. februar 1911 hesi minning­arorð: “Efter et ganske kort Sygeleje – kun tre dage – af­­gik Magister Michelsen Tirs­dag Nat ved Døden

Góða langomma, kjarnin í okkara kæru familju. Saknurin er stórur, nú tú ikki longur ert millum okkara. Men tú ert í mínum tonkum. Eg sakni títt smíl og tín látur. Títt heita klemm og ikki minst títt p

-- Minningarorð um Richard Hin føroyingurin, sum fórst var Richard Jacobsen úr Sandvík. Vit greiddu eitt sindur frá honum í fyrru greinini. Í Dimmalætting vóru beint eftir vanlukkuna minningar­orð um Richard

Tað var í 1973, at eg kom at kenna Erling. Stutt tíð eftir at »Halleluja-rópið« var føtt í hansara anda og hjarta. Tað var meira enn bert tóm orð. Tað livdi hann í, og tað var hansara vitnisburður, lí

Høgni var føddur 4. oktober 1929, og var hann tí fyltur 79 ár, nú hann andaðist. Høgni fór sum ungur niður til Danmarkar at útbúgva seg. Fyrst tók hann studentsprógv, og síðani fór hann at lesa guðfrø

Eriku. Tað gekk leingi um nakrantíð, at tey komu yvir tað. Tá ið Affe fór til gravar vórðu eisini minningarorð søgd um Eyvind, eins og navnið hjá honum eisini kom á gravsteinin fyrst hjá pápanum og síðan hjá

Nú er enn ein av teimum farin, sum forðaðu fyri, at Nazitýskland vann á land her og trælabant okkum í tí ræðslustýri, sum teir útyntu í at kalla øllum Europa, fra Sicilia til Nordkap og frá Normandínu

Nú várið er í hondum, og náttúran vaknar úr sínum vetrardvala, fór mín góði vinur og arbeiðsfelagið Árni Debes so brádliga um sýn, bert 47 ára gamal. Árni silgdi mong ár í Grønlandi við reiðarínum Qaj