eigur at skapa eitt klárt abstrakt mál, sum er sterkt og sansaligt, ið vendir sær til hugflogið. Lesarin skal merkja yrkingina bæði intellektuelt og holdsligt, og á henda hátt skal ein yrking skrivast í

brot havi eg endurgivið úr minninum, og tí tað ikki heilt orðarætt. Men innihaldið er tað sama, og lesarin kann sjálvur leita sær røðuna fram í Fríu Føroyum ella kanska spyrja hjúnini Dahl nærri um orðingina

metarødd, sum kommenterar hinar. Hetta kann tykjast heldur ørkymlandi fyri heildina av savninum, men um lesarin kennir Tórodd, so veit hann, at soleiðis dámar Tóroddi at traðka út úr tekstinum, fyri at geva sína

heldur hann, meðan myndatakarin hugsar, at kannurnar eru ovurstórar, hóast hetta. Skuldi tað hent, at lesarin sær eina lýsing, har eitthvørt ovurstórt kemur fyri, so er als ikki óhugsandi, at Børge Kå hevur

teimum flestu, og er tað alt umráðandi at tey eru uttanveltaði og avspegla sannleikan, til tess at lesarin kann líta á tey sum sonn. Ein góður háttur at koma nærri at skilja støðuna hjá einum landi og fólkinum

karnap". Ein málslig snilda, sum William Heinesen javnan brúkar, er at lata týdningar glíða, so at lesarin nóg illa varnast tað. Um Tongl-Onnu sigst, at pápin var spanióli, men stutt seinni nevnir frásøgumaðurin [...] karmur um frásøgnina er illveðrið, og hvat ið fyriferst Tongl-Onnu og Simeons-Onnu. Aftrat hesum fær lesarin í stuttum lív og lagnu hjá báðum, hvussu tað gekst við gentuni, sum Tongl-Anna ikki slapp at hava [...] gerast tær ofta tilvildarligar. Harumframt fløkist alt tað persónliga hjá Dunaldi uppií, og er lesarin eftirskettin, varnast hann, at Isan hevur verið einkja í fimtan ár, og Dunaldur hevur gingið grýla

tykist at vera á eini størri missión, har hann vil bøta eitt hol í føroyskum skaldskapi. - Føroyski lesarin hevur tørv á at lesa skaldskap, sum tulkar nærumhvørvið á ein meir surrealistiskan og absurdan hátt [...] skriva nærgangandi um tað, sum er í sovikamarinum, bara fyri at tað skal vera við. Ongantíð betur um lesarin sleppur at fáa innlit í, hvussu penar boppur rithøvundurin hevur, hvussu stóran murt osfr. Hetta

einstøkum ummælara, ið hevði eitt ítøkligt leiklistarligt stevnumið, ið hann skrivaði útfrá), og har lesarin annars var noyddur at taka til takkar við eini gjøgnumgangandi inkompetentari viðgerð av føroysku [...] hevur betri uppiborið enn at vera útsett fyri tilvildarligum og ósakligum niðursáplingum. Áskoðarin/lesarin hevur krav upp á at fáa tær bestu og størstu leikuppsetingarnar miðlaðar av ummælarum, sum hava skil

leggja upp til. Í stórt uppsettum greinum í Sosialinum 24. mai verður so aftur ein mynd málað, har lesarin valla fær gjørt sær aðra niðurstøðu, enn at Búnað?ar?grunnurin er størsta forð?ing?in fyri, at nakar

fekk meg at hugsa um stílin hjá Trumph við “Fake news og Alternative Facts”. Ein trupulleiki, ið lesarin stendur við, er hvønn Tobbi umboðar tá ið greinarnar verða skrivaðar. Tobbi sær út til, at eiga nógvar