íløgur, tí tær “byggja upp menniskjaligan virkisførleika” · hjálpartøkni – ið endurmenningarkøn starvsfólk sum t.d. fysioterapeutar geva – “ger fólk meiri sjálvbjargin, bøtir um luttøku teirra í samfelagnum

skipaður sum eitt persónstengt hierarki, har fakliga toymið heldur uppat við at virka, tá eitt starvsfólk heldur uppat. Karsten Hansen staðfestir, at á flestu økjum, eisini í psykiatriini, er eftirspurningurin

trivnaðarnevndini fegnist eg um, at býráðið nú hevur sett politiskt út í kortið, hvat borgarar og starvsfólk okkara kunnu vænta og krevja av Tórshavnar kommunu á eldraøkinum. Heilsu- og umsorganartænastan

hvør nú skal taka sær av uppgávunum, sum fólkaskúladeildin tók sær av, er svarið: Øll. Onki fast starvsfólk ella deild skal taka sær av einum av størstu løgfrøðiligu, fyrisitingarligu og námsfrøðiligu uppgávunum

endamáls at tryggja eina samanhangandi sjúklingagongd, størri fakliga læring og menning av og millum starvsfólk, og at sjúklingur og avvarðandi vóru tikin meira við í viðgerð og røkt. - At tað ikki altíð hevur

sjónarmiðið. Men tað hevði ongan áhuga hjá KvF. Kringvarpið skrivar á heimasíðuni um hugsjónir tess: – Starvsfólk Kringvarpsins skulu vísa ábyrgd og trúfesti í síni framleiðslu, so Kringvarpsbrúkarar kunnu hava

sjónarmiðið. Men tað hevði ongan áhuga hjá KvF. Kringvarpið skrivar á heimasíðuni um hugsjónir tess: – Starvsfólk Kringvarpsins skulu vísa ábyrgd og trúfesti í síni framleiðslu, so Kringvarpsbrúkarar kunnu hava

Jákup av Skarði ---- Fyri mær er tað púra greitt, at fleiri starvsfólk á MMR skulu varða av fólkaskúlaøkinum, um fyrstu fortreytirnar skulu verða fyri mennandi før­oyskan fólkaskúla. Fólkaskúlin fevnir

til at koma upp á prent. Men man hevur ikki nakað moralskt frælsi til at kúga og manipulera sítt starvs­fólk. Tað, eg minnist, høvdu skip sjó­pant, sum tryggjaði, at mann­ingin fekk sítt, áðr­enn aðrir kreditorar

at koma upp á prent. Men man hevur ikki nak­að moralskt frælsi til at kúga og manipulera sítt starvs­­fólk. Tað, eg minnist, høvdu skip sjó­pant, sum tryggj­aði, at mann­ingin fekk sítt, áðr­enn aðrir