í hetta, sigur Jens-Kjeld Jensen. Hann heitti á Poul Jóhannes Simonsen, sum fekst nógv við fisk og fugl, um at hjálpa sær at savna nátamagar til hálendska granskaran. Poul Jóhannes tímdi væl at at gera
gjørligt í 2010. RAMSAR-sáttmálanum, sum ásetur, at vit skulu verja vátlendi, sum hava týdning fyri fugl. AEWA-sáttmálanum, har vit hava bundið okkum til at verja ferðafugl. Í hesum døgum arbeiðir landsstýrið
Dánjal Rói Olsen loysti hann av, og hann legði beinanvegin B36 framum. Einki skal takast frá ÍF. Fuglfirðingar nýttu reseptina, sum bygdafeløg so ofta hava staðið seg væl við í Gundadali. Teir vóru
gott stað at búgva, tí oyggin hevði nógvar góðar eginleikar, her bar til at rógva út, at veiða fugl, her var seyður og neyt. Í 1800 talinum vóru seks familjur í oynni, greiddi Bjørn Patursson frá. Men
fugli ella harum, so átti mamma arbeiðið at fáa hesar matvørur til høldar. At hagreiða fisk, at royta fugl – serliga skarvar vóru teir seigastu at fáast við, plagdi hon at siga – og so tað allar ringasta hon
sær og smekkar bóltin í AB málið. Løtu seinni er tómt í høgru síðu hjá AB og tað verður revsað av fuglfirðingum. Jan Ellingsgaard smekkar til og bólturin fer flatt í handara síðu net. – Vit spæla rímuliga
vápnasmiður, men í staðin áhugin fyri at veiða. - Sum yngri var eg ofta við, tá teir fóru at veiða fugl og harur, og mær dámdi væl mekanikkin í vápnunum. Og tá eg so sá eina íslendska sjónvarpssending
tikið seg saman, vend dystinum og vunnið so seint, sum tað læt seg gera. Tí gjørdust tað allíkavæl fuglfirðingar, ið kundu lýsa við móttøku og øllum, sum hoyrir til. Steypið kom, sum sagt, til Fuglafjarðar
lyfti hann bóltin upp um hann og í málið. Bæði á og kring vøllin setti leiðslumálið rættuliga eld í fuglfirðingarnar, og ÍF avrikið bar boð um, at fuglfirðingar eru førir fyri bæði at spæla og stríða seg
fekk vald. Mikkjal var tað stóra sálmaskaldið, um mál og mentan okkum væl fortaldi, teknaði hvønn fugl í Føroyum baldist og hvønn hval, sum fram við Føroyum spældi. 6. Tann fyrsta bók, vit vita á føroyskum